:+: Perhaps Love :+:

ติดละครGoongงอมแงมเลยอ่าช่วงนี้...ถึงตอนหลังๆ จะเครียดไปบ้างก็เหอะ ไปเอาFullhouseมานั่งดู แต่ยังไม่ผ่านตอน 4 แบบว่า ไม่ชอบแสงในเรื่อง ตัวละครก็บ๊องๆ ไม่ค่อยน่ารักเท่าไหร่ ถึงนางเอกจะสวยได้ใจ แต่แฟชั่นในเรื่องมันดูตลกๆ ไงมะรู้ (ใส่ส้นสูงวิ่งไล่ตามชาวบ้านเนี่ยนะ...) พระเอกก็เตี้ยไปหน่อย ไม่ค่อยหล่อพอจะอ้างว่าเป็นดาราดังได้เลยแฮะ ตัวประกอบน่าฆ่าทิ้งมากมาย ดูแล้วตะหงิดๆ แต่คงจะดูให้จบแหละ แค่ 16 ตอนเองนี่นะ (ตอนนี้ยังไงก็รักGoongมากก่าอ่ะ ชอบฉาก ชอบแสงสี ชอบตัวละคร ชอบเนื้อเรื่อง ชอบมุขฮาๆ) อ๊ะ แต่ผจก.พระเอกมาเล่นเป็นแม่CGนี่ทำให้รู้สึกขำๆ ดี พอเจ๊โผล่มาที เราก็อมยิ้มที 55555

วันก่อนเพิ่งไปดูดหูมา รู้สึกหูอื้อมาร่วมเดือนแล้วล่ะ แต่แรกๆ ก็ไม่ได้เอะใจอะไร เพราะคิดว่าคงเหมือนคราวก่อนโน้น ที่กินยาเข้าไปแล้วก็หาย (นึกว่าเป็นโรคน้ำในหูไม่เท่ากันไรทำนองนั้น) แต่คราวนี้อาการหนักขึ้น ปกติถ้าดึงหูไว้ จะหายอื้อ แต่คราวนี้มันอื้อตลอด แถมอื้อแบบตันสุดๆ (ลมในหูวิ่งพล่านเลย) ก็เลยกลัวว่าจะ เสียการได้ยิน (ตอนที่คิดแบบนั้น เรากลัวจิงๆ นะ) เลยไปหาหมอที่เปาโล เป็นครั้งแรกที่ใช้ประกันสังคมแฮะ ก็ไม่เลวนะ ไม่ยุ่งยากอย่างที่คิด หมอบอกว่า ขี้หูอุดตัน เอิ้กเลย ตอนแรกเค้าให้หยอดยาให้ขี้หูละลาย ก็หยอดๆๆๆๆ แต่มันอื้อไม่หาย จะหาคนแคะให้ก็แสนลำบาก (มีแต่คนไม่เคยแคะขี้หูให้ชาวบ้าน คิดถึงพี่สาวขึ้นมาเลย แต่เค้าก็อยู่ห่างไกลไป จะไปเรียกมาก็ยังไงๆ อยู่) ไอ้ครั้นจะแคะเองก็ยังไงๆ แคะไม่ถึง มองไม่เห็นง่ะ สุดท้ายก็เลยวิ่งกลับไปให้หมอดูดออก 5555 รู้สึกกลัวๆ แต่ได้ยินมาว่า ไม่เจ็บ ก็เลยโอเคมั้ง รู้สึกเหมือนขึ้นเขียงหมอฟันเลย เครื่องดูดส่งเสียงดังมาก ยิ่งจ่อเข้าหูด้วย ยิ่งวี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ดังขึ้นเรื่อยๆ เลย กว่าจะเสร็จก็ร่วมสิบนาที เพราะหมอต้องคอยดูดยาใส่ให้ด้วย ตอนนี้ก็ให้กลับมาหยอดน้ำตาเทียมเข้าหูอยู่อ่ะ

พอหายอื้อแล้ว รู้สึกเสียงรอบข้างมันดังจัง เพราะที่ผ่านมาฟังได้แค่ข้างเดียว ได้ยินอะไรแค่ครึ่งเดียวเอง แต่ตอนนี้พิมพ์ดีดก็รู้สึกว่า แป้นมันเสียงดังชะมัดเลยแฮะ ที่ีผ่านมาไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน ดีใจนิดหน่อยที่ไม่ได้เป็นโรคน้ำในหูไม่เท่ากัน เพราะได้ยินว่า ต้องไปหาหมอบ่อยๆ ลำบากแย่เลยอ่ะ เราไปหาแค่สองครั้งก็เหนื่อยแล้วนะเนี่ย นั่งรถเมล์มันแสนทรมานใจ (ตั้งกะเริ่มทำงานมาก็แทบไม่ได้ขึ้นเลยอ่ะ)

ไปหาหมอเลยแวะไปซื้อการ์ตูนมานั่งอ่านเล่น เรื่อง ถึงร้ายก็รัก 11 เ่ล่มจบ ได้ยินว่าทำเป็นละครไต้หวัน เลยหามาอ่านเล่น ก็หนุกดีนะ คล้ายๆ Marmalade Boy + สาวแกร่ง (นิดเดียว) ไม่คิดว่าความสัมพันธ์แบบนี้จะเอาเขียนซ้ำได้อีกเลยนะเนี่ย ดูมันจืดๆ ไปนิด แต่ทำเป็นละครคงน่าสนุกดี ชักอยากดูละครแล้วสิ (ติดละครงอมเลยอ่ะเรา)

๊ื๊*Underneath It All*

watch: Goong ep.18!
listen: Goong OST

เมื่อคืนพี่เปิดรายการถึงลูกถึงคนตอนที่นายกฯมาออกให้ดูล่ะ ตอนแรกก็กลัวจะเครียด (หลังๆ ไม่ค่อยชอบดูรายการนี้แล้ว ไม่อยากเครียดตามสถานการณ์) เพราะได้ยินมาว่า เฮียยุทธบี้นายกฯน่าดู ตามสไตล์เค้าน่ะแหละ >_<

แต่พอได้ดูจริงๆ เรากลับขำแฮะ ขำก๊ากกเลยอ่า ไม่คิดว่าเฮียยุทธจะพูดอะไรเด็กๆ แบบนั้น แถมฟังไม่โง่ ก็แกล้งโง่สุดๆ อยากจะนับคำว่า "เค้าบอกว่า" ของเฮียยุทธจริงๆ เลย เพราะเราอ่ะอยากถามมากๆ เลยว่า ไอ้ "เค้า" คนนั้นเนี่ยมันเป็นใคร มีความน่าเชื่อถือขนาดไหนกัน ถึงได้เอามาถามอยู่ได้ นี่ถ้าเป็นคนอื่นคงได้ฟิวส์ขาดไปนานแล้วล่ะ มีโกรธนิดๆ ตอนที่นายกฯ กำลังจะบอกว่า "มีสิ่งเดียวที่ผมเชื่อ.." แล้วเฮียยุทธก็ดันสอดขึ้นมาซะงั้น ป้าดดดดดโธ่ เค้าอยากรู้อ่าว่า ไอ้สิ่งเดียวนั่นมันคืออะไร สุดท้ายก็ไม่มีช่องให้นายกฯ พูดถึงอีกเลย เสียอารมณ์จริงๆ นะเนี่ย!! อยากบีบคอเฮียยุทธชะมัด แง่งงงง ถ้าไม่นับตอนที่พูดออกมาว่า "ตกลงว่าไม่ลาออก" แล้วพอโดนย้อนว่า "เหตุผลล่ะ" ก็พูดไม่ออกซะงั้นอ่ะนะ เฮียยุทธเนี่ยน่าขำชะมัด (รักนะ เด็กโง่)

รู้สึกดีกับนายกฯ มากขึ้นนะ เพราะเรารู้สึกว่า พอนายกฯพูดแล้วรู้สึกผ่อนคลายสุดๆ เลย ^_^ เป็นคนที่มีความมั่นใจสูงมากๆ แล้วก็กล้าไ้ด้กล้าเสียดี มี "กึ๋น" ดีอ่ะ เพิ่งเคยเจอคนที่มีความเป็น "มนุษย์" มากขนาดนี้ เราว่าเค้าคล้ายๆ เถาเจ๋อน่ะแหละ กล้าพูดกล้าทำในสิ่งที่ตัวเองเชื่อมั่น แล้วก็เป็นคนที่มีความเชื่อในพลังของคน เชื่อว่าคนเรามีความสามารถที่จะทำอะไรก็ได้ถ้ามีความตั้งใจจริง และมีความฝัน(ชอบตรงนี้จริงๆ เลย) แล้วก็เป็นคนเปิดเผยมากๆ ตอบเรื่องเข้าใจยากให้เข้าใจได้ง่ายๆ (ที่เค้าตอบมาก็เคลียร์มากๆ เลยด้วย ไม่มีเบี่ยงเบนประเด็นเลยสักนิด) เพราะอย่างนั้นเราถึงได้นับถือเค้าล่ะมั้ง เพราะเราไม่คิดว่า คนที่มีความตั้งใจสูงขนาดนี้จะทำสิ่งที่ขัดกับความเชื่อตัวเองหรอกนะ แล้วก็ยังนักเจรจาที่เก่งอย่างไม่น่าเชื่อ (ตอนต่อรองกับเฮียยุทธ อยากยกนิ้วให้เลย ทำไปได้ไงเนี่ย) คือถึงเค้าจะได้เป็นนายกฯ หรือไม่ได้เป็น เราคิดว่า เค้าคงไม่มีความ "เสียใจ" อะไรกับการกระทำของตัวเองแน่ๆ (อาจจะมีเสียดายบ้าง ตามประสามนุษย์ปุถุชนอ่ะนะ เราเองก็เป็น)ตามที่พี่เราว่าน่ะแหละ เค้าเป็น humanist ที่เป็น realist ตัวจริงเลยล่ะ หายากนะ เราว่า เพราะคนส่วนมากดีแต่พูด แต่ไม่เคยทำจริงๆ แล้วก็ไม่เคยผ่านประสบการณ์ต่างๆ ที่หล่อหลอมตัวตนมา แล้วยังมองโลกในแง่ดีได้ขนาดนี้อีก (คนเราแค่ทำยังลำบากเลย ถ้าไม่เกลียดผู้คนไปซะก่อนเลยอ่ะนะ) สรุปแล้ว "ปัญญาชน" คืออะไรกันแน่ล่ะเนี่ย? เพราะทำให้เรารู้สึกว่า ตัวเอง "โง่" หรือเปล่า ที่ยังเชื่อในความดีของมนุษย์?

จะหาว่าเราอคติก็ได้นะ แต่เราไม่ชอบฟังคำพูดเพ้อเจ้อของสนธิเท่าไหร่ แถมยิ่งมายิ่งหยาบคายขึ้นทุกวัน (ฟังแล้วปึ้ดๆๆๆๆ อย่างแรง) แล้วก็เป็นครั้งแรกเลยล่ะที่เราเชื่อว่า คำพูดของ "แม่" เราเป็นจริง (อ๊ะ ขอโทษค่ะ แต่เราไม่เคยเชื่อแบบจริงจังมาก่อนเลยน่ะ)เซนส์เกี่ยวกับคนของแม่เราถูกอย่างไม่น่าเชื่อ เค้าไม่เคยชอบคนอย่างสนธิ กับอีกหลายๆ คนมาตลอดตั้งแต่ยังไม่เกิดเืรื่อง เค้าบอกว่า ฟังแล้วเวียนหัว แม่เราอาจจะไม่ได้เรียนสูงอะไร แถมเป็นชาวบ้านรากหญ้าสุดๆ แต่ถ้าถามเรื่องเซนส์ในการตัดสินคน เราพบว่า เค้าไม่เคยพลาดเลยซักครั้ง ไม่ว่าคนนั้นจะเลวหรือดี ทำให้รู้สึกเป็นครั้งแรกว่า การตัดสินใจอะไรด้วยความรู้สึกอาจจะถูกกว่าด้วยซ้ำนะ คุณแม่ถูกเสมอ! พูดได้มั้ยเนี่ย 55555

หุ หุ สบายใจขึ้นเยอะเลยแฮะ ช่วงนี้นั่งดู Goong ตลอด ถึงตอน 18 แล้ว (เย้) ขำกับฉากในห้องน้ำจัง ชินในละครในนี่ยังไงๆ ก็เท่ห์สู้ในการ์ตูนไม่ได้แฮะ ที่ทั้งร้ายทั้งฉลาดเป็นกรด แต่ชินคนนี้ออกจะซอฟๆ ไปหน่อยแฮะ แถมขี้หึงอย่างร้ายกาจ ออกจะทึ่มๆ ไปนิดด้วยซ้ำ แต่เพราะแชกุงในละครเองก็ติงต๊องขึ้นเยอะด้วยแหละมั้ง แต่ก็ดีแล้วแหละ เพราะในการ์ตูนทำตัวเหมือนคนสองบุคลิกไปหน่อย เด๋วต๊องเด๋วจริงจัง ดูแล้วมึน แต่ก็ชอบนะ พอดูสองคนนั้นแล้วขำดี ชอบมากๆ ดูฉากจูบแล้วถอนใจเฮือกๆ เลยอ่ะ >//////< ไม่ชอบยุลช่วงหลังๆ เลย ยิ้มน้อยลง พอไม่มีรอยยิ้มเทวดาแล้ว ยุลกลายเป็นคนน่ารำคาญไม่แพ้โฮรินเลยง่ะ ในการ์ตูนสองตัวนี้ออกจะโหวงๆ ไปหน่อย เลยไม่ค่อยน่าสนใจเท่าไหร่