moving on father's day

Ok, this will be my final blog... if u wanna read more.. pls go to here where I submit my pics & writing my journal ^v^/ I can't really support 2 journals at the same time so... hope u go read there ne..

It's father's day tomorrow... luv you dad alot na ja~

++Deviruchi's Kafra++

++Deviruchi's Kafra++
This is what I spend my couple of days working on it only to find how sucks it was when really published >_<... not that I'm dissatisfied with the work but I didn't think it would look this lousy... T-T oh, it's for the Thai RO Kafra Contest... people kept dressing Kafra with traditional dress.. but I feel like no Kafra in RO really look Korean [accept for certain NPC] nor Jap nor Chinese whatsoever.. ain't it suppose to look internationally? coz Kafra was the services girl all over the maps & not just certain areas... I just feel bored of seeing Kafra in Thai dress not that I hate it... >_< everybody kept doin' it same ol' same ol''....

We gonna see another shocking result out of this contest again... I'm so sure of it.. if I'm wrong then it will be nice to see some decent pics get the prize [won't be mine anyway] unlike the fanart contest last time... >_< I'm totally disapprove of the winner.. but u can't change the result anyway.. so...

/me digging a nice cozy hole to fit myself in....

note: Deviruchi's is the name of the hat that my Kafra wear coz I like the damn thing so much... Her dress wasn't really that outstanding & doesn't give any RO reference so I put the hat on her head just to make her look more wicked ^_^/ see if you like it.. & tell me

*insert title*

I really wish I could talk about last Sunday in which I went to the VBK comic party, but I only get there like couple of hrs or something coz I spent most of that morning making my bro's dojin & didn't get any sleep at all.. [but my adrenaline ran really good at the time ^_^]
The result was 5 books & we ran out of ink T-T [I swear to buy laser printer if I got enough money] so there we go.. me & my bro.. to Silom complex & it was crowded as ever.. just to feel & sell those 5 books... We didn't get enough brain to set the right title so 'MaRL' came in mind [a mix of the character initials] & we used it coz it's convinence but I'm gonna suggest a changes.. >_< coz I don't really like it that much...

so there you go... I have my say on that.. but I really dunno why I'm saying.. sometimes I feel so tired about writing but I feel the urge to talk most of the time unlike my bro who go babbling when he didn't get much sleep.. I usually babbling to myself most of time.. But I'm quite busy with stuffs now so.. it become iregulate now...

I tried making more sense when writing blog next time.. Y-Y

*fire alarm*

Wow... I haven't been written for so long >_< I got carried away by so many things now I don't think I will want to wrote it down.. the important thing is 'now' right? @v@/

Today, We had this huge activities with eliminating fire & working security (dunno what they call it in Eng) a very big event & lots of hectic stuffs to do... I don't like to mess up with fire coz I'm scared of it ( can't even light up matches without giving a litte yelp!) & now I'm wearing contact lenses so better not go near it... anywho, having activities with colleagues are very heart warming ^_^ feelin' very much like a big family where everybody shout, laughs & making noises all the over the place.. just so much fun... it feel so much like going back to school.. Ain't it funny? how I hate school life so much but now I kinda miss it.. I wish I've done it better only if I can do it all over again na...

The most surprising thing about today is this annoucement from the big boss about kicking out some employees... very scary.. I never thought that people who work for so many years would be fired that easily @_@ ok, not so easy but they did get fired & I had fear over my working fate coz I'm not fully employed yet >_<'' very very afraid.... I'd be very careful from now on... about doin' & talkin' & workin' real hard >-< still I can't resist the urge to surf the net just to relax... T-T duh!

sorry if today is a litte depressing.. I havn't manage my time very well to wrote every day.. & I didn't play RO that often either T-T/

*Rag-on!*

I went back to play Rag-online again after stop playing for couple of months (since I got a job that is) My time limit is not over yet so I guess I'll have to use it till it's over... not that I'm addicted to RO, mind you >v< Cy-chan gonna release another RO-dojinshi next Oct & My bro got to do the project too. So I kinda like become my brother's personal manager coz he's so damn lazy to think of a story... I'm not too good with RO so gotta use some sense >_< hope it come out on time.

Ok, as of today... I met this very nice Acolyte girl in RO. She's so nice to us novice (or to me? hahaha) everytime she met me standing or sitting.. She heal me without a word >v< I'm so happy coz I 'm so poor to buy any red potions & I'm too weak to fight long.. seeing her means that RO isn 't such a bad place like what the media like to say... OK, some childish brats who like to root & jam are everywhere but there must be some kind people out there too.. coz it's an Online game & like a society.. bad & good people hanging out there together... So today I wanna contribute my thanks to that Acolyte whom I forgot her name already >_< sorwey~!!! I'm gonna become an acolyte too ^_^ so I'm gonna be good like you sister!weeee~!

Song of the Day *Angel* by David Tao (thanks for coming to save my soul, Ms Acolyte >///<.. ^v^/)

*Hu Die*

I found my oasis today ^v^ 'davidtao.org'a whole web dedicated to David Tao~!!
someone translate David's lyric from 'Black Tangerine' so I finally understand why that Shantou's girl said 'his song is so dark' well.. it's inspried by the 9/11 incidents so most of the song is so sad but hopeful.. I can't understand much but after I read the Eng-translation of 'Dear God' it so clear how he felt about 9/11 >_< he's so damn American! not that I mind though... I grow up to American music heck! that must be the reason why I'm so attracted to his songs though sometimes I kinda like Penny's cheerful & sweet tunes better... I've been reading through his biography & interviews... wow! he's so passionate about his music.. I never thought to find a true musician & artist like him ever~! this is so cool ^_^ I'm so glad to find him!

last sunday I went to karaoke with bunch of friends (9 altogether including me!) we sings lots of Japanese songs though I really want to sing more Chinese songs but my chinese is too poor, I can't put on a record >_< next time I'll be more prepare & I'll sing 'David's' & 'Penny's'! ha ha we end up singing the tune from 'Sailor moon' & 'Saint Seiya' that remind us how old we are to still crazy about these oldie-anime >3< still it's fun.. we got a great laugh out of it & a good time too. I even learn how to get my voice right on the microphone but it still sound crappy & funny... will do better next time

the title 'Hu Die' (butterfly) is from David's 'Black Tangerine' Album (I'm definately gonna get his 'Ultrasound' hit album) I really not impress with the tunes but after I read the translation in Eng.. I fell in love with the beautiful lyric.. how he manage to make it sound special.. I wonder >v<.. the song 'Hate the red Chamber' is also funny.. I never read the novel 'red chamber' before but I get some ideas about the concept of how naive people thought about love making.. or maybe I got it all wrong (might try to read it someday)

There are two versions of 'Hu Die' so I gonna put on both ^_^ as I like both!! haha

"Butterfly"

When this world decided to abandon me
Like a hurt soldier I was left in the wilderness
I started to question the meaning of existence
In other’s eyes I became invisible
Does losing once mean I will never win again
Who will come save my lost soul

Every time I see you my soul becomes tranquil
Like a butterfly flying over a wasteland
I can continue to live I found my courage again
Your love is like oxygen helping me breath
I can breath again I can breath again
You’re just not willing to give up

Life is filled with all kinds of problems
Like walking through a maze without an exit
Oh no Time and time again I use excuses to escape
How come you never give up on me
What did I do to earn and deserve your care
How come you answer to my every call

Every time I think about you
The clouds part and the sun shines
See a butterfly fly over the wasteland
It’s so beautiful almost like a miracle
Helps me stand up from where I fell Wooo…

When I get close to you I feel safe
Your eyes look into me with no suspicion
You trust for me lets me be reborn
It doesn’t matter how cold this world is
I have you who loves me I have you

Loving someone like me isn’t easy for you
You experience my pain with me You’re the only one
Like how the sky clears after a rainy day
See a butterfly fly over the wasteland
I can keep on going I will forget the past
You are the one who helped me find my new life
credit to: UT Longhorn

the 2nd version of
"BUTTERFLY"

When this world has already abandon me like an injured left behind in the wildness
I Start to question if my existence has a meaning
In other's eyes I seem to be invisible
Is it losing and you'll never balance back
Who will come and safe a trouble soul
Everytime I see you, My heart is very quiet
Like a butterfly flying though a waste land
I still can live, I still can find courage
Your love is the oxygen helping my breathe
I still can breathe I still can breathe
You are never willing to give up
Life is full of mess, seven eight bad questions, Like running in a puzzle without an exit
Oh no... Again and again only use excuses to escape
Why haven't you got completely over me
What do I have for you to value
Why are you doing everything as I wish
Everytime I think of you, it's like the sun after the rain
Seeing a butterfly flying though waste land Is very beautiful Like a miracle
Like my standing up when I fall down Woo...
Only get close to you To feel safe
You look into my eyes without questions
Your trust to me Like me living again
Don't care how cold the world is, I still have you I have you
Loving a person like me is not easy on you
My pain you have to experience
You the only one to accompany me to heavan and hell
Everytime I think of you is like the sun after rain
Seeing a butterfly flying though waste land
I can continue
I'll forget the past You make me find a new life yeah....
Everytime I think of you, My heart is full of thanks
Now I can face myself
I'll treasure it forever I'll love you forever
In my heart, no one can replace your position yeah
You're the only one
credits to: longfumoon (+reesa)

The first was more compose but the second was the first that touch me ^//^ confused? heheh

*rain & sun*

what happen to my Oe BBS?!! O_o'' it's gone! dead? I dunno >_< hope not...I just make a new pic last night... ::sniff sniff::

Anywho, I'm quite content today ^_^ so I gonna talk about 'Pirate of the Caribbean' (correct the spelling) I finally seen it... & Johnny Depp is so damn gay! ha ha that's what I expected ^v^ Orlando Bloom was cute as 'Will Turner' (like him more than when he play 'legolas' in LOTR) It was a fun show so I went to check for fanfiction @ fanfiction.net lots of cute WillxElizabeth ficcies ^v^ surprisingly for JackxAnnamaria (it quite fun too) I can't find any WillxJack one! (I'm not actually into Yaoi stuffs much but I like to read the couple too :P they are adorable!) if they'll be a good stories.. I'll tell u ok ^_^/

It was suppose to get cozy but the sun is out at noon & rain come out at night O_o'' a weird weather isn't it? I can't get home without getting wet... that's not good...>x<

*I can't smile without you*

I was suppose to start up with a cheerful story about me goin' out & see 'Pirate of the Carribean:curse of the black pearl' yesterday... but I got caught with another embarrassing moment again today.. so it's no fun at all >_<... /me being childing for another whole forsaken day...

I feel headache, I feel tiring... I can stand a whole bunch of work load but I just can't stand making another person feel disappointed in me... T-T if only she could understand me just abit... but I suppose my personality just gave way for another disappointment...

/me humming the tune of 'I can't smile without you'.... but it's too sad to cheer my tiring soul...

if I'm happy enough tomorrow.. I'll tell some good stuff about yesterday ok? [sorry I always break promises.. so don't expect too much]

*Oopsie~!!*

I havn't tried to wrote from the office for what? a week? >_< I didn't dare do it eventhough my boss just got back from Russia [haha the cat is back!] my senior been keeping me busy but I still yet to get any busy.

I got nothing interesting what so ever with my life so I gonna post my latest pic here for ya all to see...

it's the twin from Tokyo Babylon, my old fav comic ^_^ I luv Subaru here than in 'X' [too grumpy & without his sis.. he seems like a lost puppy]

been doodle on the oe's board alot lately so go there & see ^_^

If Thai.net will be nice enough... I'll put up the new top pic on the index page too!

*call ya later okay~!*

Today I gotta receive too many phone calls & it's all important! @_@ I never receive this much calls in my life & how I hate talking on the phone... I never make good tel. conversation coz I get nervous all the time. try to make up a clever sentences is so difficult. That's why I still reconsider the idea of having mobile phone coz I never really meant to use it that much, it's just the trend Y_Y I thought siemen phone was kinda cute ^_^ while Nokia phone was more masculine [lol] can't choose >_<

well... I gotta fin yesterday's meeting report Y_Y ::sniff sniff::

*exhausted*

I didn't wrote for quite sometime -''- coz I can't use the office comp for personal purpose... my boss will be pissed off if she found out I surf the net.. & I havn't pass my placement period yet... (usually they give 3 months test but my boss give me just one month) so it's gonna be hectic trying to prove myself...

I hate coming home coz I ain't got a resting place... my dad still order me around the store like before... so I kinda wander ed the office more late everyday... doin' stuffs just to pass more time.. not good habit though but my boss & colleage seems to appreciate me for that..

Other than work my life pretty bored & it's my personal hell to manage >''< couldn't talk much... I'm not quite myself right now. Until I'm fully employ, I can't enjoy myself & I hate compliment coz I'll screw it up the next minute... pressure is more preferable although it's not good for my mental status.. I'm so damn tired!

*pre-mother's day*

Tomorow is Mother's Day here... so it will be a holiday. [not for me at home though] Anyway this morning, they doing a mother poem contest.. which bring tears to many listeners... It make me wonder what kind of bond me & my mom was having... since I don't feel connected to her that much. My mom was like going crazy when concerning my two brothers... [well... they're the son right?] but when it comes to me... she was like... 'take care of yourself, I'm too busy with your father & brother' so I sort of the lonely kitten ... NOT that she don't love me or even hate me.. I know she does care for me.. But the way she express herself make me feel vulnerable... My father was even worse.. We don't have normal conversation anymore.. He was so fade up with his tight world & I caugth up so much in my own world to care.. He's so disappointed in me but then again He got his perfect angel already 'my big sister' who got the perfect husband & a son... I will never be like her ever!

Enough with the family history --''-- if I have time then I'll doodle 'mother's pic' on the oe board..

*taoism*

^_^ I stumble across Pantip looking for cool topic & found David Tao's I was so excited coz everybody here keep talking about Jay Chou & not that I don't like him.. I do listen to his music But I prefer David better >_< Now there's actually someone who really know about his genius music, it make me happy :) I heard he goin' to release his greatest hit album... if I could find then I'll buy one. ^_^ My bro kept asking me 'do you think he's not actually Taiwanese? I never seen a Taiwanese with great Eng accent' ok. Lee Hom is also American & could sing in Eng but I still think David got the cutest Eng accent ever >[]< & his loony face is also cute too~! ^^ [wanted to use the word 'angelic' but that probably over exaggerate..] /me goin crazy....
& I'm happy that David gonna be Jordan Chan's producer for the next ablum ^__^ it gonna be great~!
Tonight I gonna listen to 'Yue Liang Dai Biao Shei De Xin' for the hundred times [never count anyway :P] although right now I'm quite obsess with 'Crazy About You' [very boy band's] ^_^

*twisted*

Today, some adjustment in the office concerning my work but nothing serious ^^'..hopefully
I've been trying to make a new web page but it seems that thai.net won't be much cooperative last night. I'll try to put the new web up tonight.

I give Ranma/Gasaraki fic a try. Not bad at all & it's more logical than GW/Gasaraki plot ^^' concerning more on Ranma as the Gowa's cousin & his curse thingy. It was a nice change although I'm mostly a sappy-fic fan ^v^ havn't fin reading all the chapters so I can't say much apart from that I like the aspect of Gasaraki in Ranma's world, really nice indeed. I think it's great for crossover plot. [where Ranma become a Kai & be able to pilot TA, sad that Yushiro & Miharu didn't make any appearance. I like torturing my fav chara ^_^]

No update for the web coz I havn't got time to do any CG pic.. mostly on the oe bbs
been thinking of doing more adjustment with my pitas page

Ok.. I'm done reading the 9 chaps [not fin yet] I thought it was really interesting the way the story solve most of Ranma's problems that he can't done it himself >_< now he don't have to be force to married anyone, get cure the right way, get the motherly love and maybe making new real friends.. [hopefully] Really it's a refreshing view ^v^ & I'm not really 'Ranma' fan at all... though I though Nodoka [Ranma's mother] having to much brain apart from being manipulate by the Gowa [Kiyoharu] so I consider her very OOC.. And then Yushiro appear somewhat talkative, havn't seen him talk to anybody like that in the serie in a very strange manner too. [another OOC] I don't mind the OOCness but do they need to get him killed >[]< by a simple car crash?! [with miharu included] this is sick...[ah... there gose my fav couple] But I like the improvement with the Tendo's though -''- Nabiki's getting at Ranma & he havn't got a clue about it ^^'' I feel sorry for the kid... But the writer seems to make everything easy for him.
Apart from lil' disturbing details, I really like the story ^_^ it's getting somewhere.... ['the TA martial art' sounds funny ::grin::]

*La petite*

that's the title for my new web [or it should be] ^_^'
I havn't manage to do much yet but it's ok to go visit ::La Petite:: I probably will keep the personal sections there... maybe ficcies? dunno yet but it's fun to edit ^_^

let me try to post a pic here.... let's see...

*Hweeeee~!!*

Bright spots of the Day:o^v^o
* Got a mail from Ellen ^_^ ~me very happy~
* read Gundam wing/Gasaraki fic >o< very cool & cute~!!! my two fav anime together~! I'm truly in heaven right now @_@ I never read crossover fic before so it quite confusing... The story start with Heero getting married to Relena then It shift to the sand bettle scene [Gasaraki] But then Trowa as Yushiro~!! O_o [& quatre as his former lover?... now that's funny] Miharu is so sweet >_< I never could imagine her that lovely~! ... sadly it didn't update since Dec last year TT__TT [will I ever read an ending to Gasaraki fic?] sniff.. sniff..

Atleast it will keep me happy for awhile...>_< wanna read more fic~!
/me go back to work now \^_^/

*my Eng is so crappy*

well.. I should start typing in Eng from now on.. I havn't use it for such a long time [a year?] so the wording will be very ugly & short (coz I run out of words to express)

Today we have a small meeting at the office... & I take in as much as I can but seriously gotta admit I was abit confuse at the context of the meeting since I'm so new to this place... & the working process was somewhat strange -_- I really am a newbie. Anyway we end up with a lil' party which contain eating, eating, eating & chatting.. so OK, I'm no good at conversation at all... that's my personality problem.

Yesterday [& almost everyday now], I got mad at my dad, who seem to think everybody is against him in such stupid manners. While I say nothing he imply as 'you're happy that I'm miserable' [who said!?] & when I tried so hard to explain to him that he could be happy despite differences among our family [very huge one too] He kept rejecting & think my words are nothing but foolishness. I'm way over my head with him. & to become a good daugther is such a difficult task altogether... I wish he would just take things abit lighter & end this stupid argument [my bro give up on him... I start to agree with him now] well, It's ruining the bonding of our family [which I wonder if we could be consider 'family' thinking that we only care for physical condition & being strictly cut off from 'social function']

Anywho, it's strange that I can't explain much about anything....so I can't really put it in to words now T-T I'll tried though....

*In Process*

ช่วงนี้งานหมักหมมซะเหลือเกิน รายงานก็ยังทำไม่เส็ด ที่ต้องรวบรวมข้อมูลก็ปิดไม่ได้ซักที แล้วยังต้องโทรไปติดต่อเรื่องงานอีก อึ้กกกกก ที่กัวสุดกลับเป็นอ้นสุดท้ายอ่ะ แบบว่า แค่คุยกะเพื่อนร่วมงานเรายังปอดๆ เรย ไปคุยกะคนแปลกหน้าเนี่ย... รู้สึก.... แง้วววว แต่ยังไงก็ต้องกดความกลัวให้ได้อยู่ดีนั่นแหละ >_< งุ งุ ยิ่งกัวยิ่งเจออ่ะเนอะ...

เมื่อเช้าพี่เค้าก็บอกผล...การทำงานอ่ะ เค้าบอกว่าที่ไม่ได้ให้ดีมากเลยสักอัน เพราะว่าเพิ่งมาใหม่ ยังไม่ค่อยรู้อะไร ก็เลยเอาแค่ ดี กะ พอใช้ พูดตรงๆ เหมือนเค้ากัวเราเสียใจอ่ะนะ แต่ที่จิงแล้วเราดีใจมากก่าอ่ะ ที่ไม่มี ต้องปรับปรุง ทั้งๆ ที่เรารู้สึกว่า ตัวเองทำงานห่วยมาก ไม่ทันกิน ทำอะไรเงอะๆ งะๆ แถมสัมพันธภาพยังสร้างไม่ค่อยเป็นอีก แค่ได้ทำงานเราก็ดีใจแล้ว (มีใจแป้วเล็กๆ กะตัวเลขเงินเดือน (ฮา) ก็แหม ดันมีคนได้มากก่าเรามาเปรียบเทียบ ก็เท่านั้นแหละ) ตอนนี้ก็ต้องตั้งหน้าตั้งตาสะสางงานต่อปายยยยยยยย... T_T เสียวววว

เออ เวลาร้องเพลงสเปน (ที่มีน้อยนิด) กะเพลงเกาหลีซึ้งๆ หลายๆ เพลง จะพบกับคำว่า 'โกราซอน' บ่อยๆ ^_^' ไม่รู้ว่าบังเอิญ หรือว่ามันมีความหมายพ้องกันในเพลงรักหวานๆ น้อ? สงสัยอ่ะ ถึงยังงั้นแต่ก็เป็นคำที่ร้องแล้วรู้สึกถึงการรัวลิ้น (ตรง ซอน มันจะต้องห่อลิ้นเปนพิเศษ แต่ทั้งสามพยางค์ก็ห่อลิ้นหมดแหละ) ทำให้รู้สึกว่าเป็นการเอื้อนเสียงที่ฟังเพราะดีนะ แบบว่า ชอบน่ะ ทั้งๆ ที่ไม่เข้าใจความหมายเรยซักติ้ด.... แต่เพลงจีนร้องยากก่าเยอะ.. (ถ้าจะร้องไม่ให้ผิดน่ะนะ)

*sing sing sing*

ป่าวง่ะ แค่นึกถึงเพลงขึ้นมาได้เท่านั้นแหละ แต่ก็อยากไปkaraokeเหมือนกันแฮะ มะได้ไปนานแร้วนะเนี่ย...

เมื่อเช้าทำป๊าโกรธอีกแล้ว ไม่ได้ตั้งใจซักกะหน่อย ทำไมเจ้าตัวถึงได้ชอบคิดว่า คนที่ขัดใจตัวเอง คือคนเลว คนไม่ดี อยู่เรื่อยเลยนะ ส่วนคนที่หยอดน้ำผึ้งหวาน ผสมยาพิษ กลับเป็นคนดีเลิศ ประเสริฐศรี (เส็ดแร้วพอโดนแทงหลัง ก็มานั่งบ่นว่า โอ้ยยยย ไอ้สารเลว) เหอะ เหอะ... ในชีวิตเรามีสองคนที่ไม่อยากเสวนาด้วยนานๆ ก็ป๊าเรา กะพี่เราอีกคนนั่นแหละ... สองคนนี้ทั้งคล้ายกัน แล้วก็แตกต่างกันสุดขั้ว... แต่ก็คนประเภทที่เราไม่อยากยุ่งด้วยทั้งคู่ ไม่ใช่คนเลงร้ายอะไรหรอกนะ เราเข้าใจดีว่า ทั้งคู่มีเจตนาที่ดี แต่การแสดงออก การกระทำเนี่ยมันช่าง... ไม่น่าอภิรมย์เลยแฮะ แบบว่า ไม่อยากพูดถึงง่ะ...

พูดเรื่องตลกๆ มั่งดีก่า ^_^ สองสามวันก่อน (มั้ง) ม๊าเราเล่าให้ฟังว่า ป๊าเธอน่ะเคยเยาะเย้ยชั้นว่า แต่งงานตอนอายุขึ้นเลขสาม แค่เค้ายอมแต่งด้วย ก็ดีแล้ว ไม่ต้องขึ้นคาน... ม๊าเลยหมั่นไส้ (มั้ง) เลยปากพล่อยไปว่า เออ แล้วคอยดูลูกตัวเองแล้วกัน เล่าจบม๊าก็บอก เฮอะ ลูกสาวเค้า (ก็พี่สาวคนละแม่กะเรา) ก็ยังไม่ได้แต่งงาน อายุขึ้นเลขสามแล้วเหมือนกัน ม๊าเล่าด้วยท่าทางอารมณ์ดี (คงสะใจลึกๆ) เราเลยบอกเค้าว่า เออ ม๊า ถ้าพูดยังงั้น ลูกสาวม๊าเองก็ลูกสาวเค้าเหมือนกันนา.... แล้วเราก็หัวเราะก๊ากกกกกก 55555555 ก็มันน่าขำนินา แช่งเค้าแล้วก็โดนตัวเองไปด้วย อืมมม เรายังอายุไม่ขึ้นเลขสามหรอกนะ แต่เรื่องขึ้นคานเนี่ย ใครว่าเป็นไปไม่ได้ ^_^ อีกอย่างเราว่ามันไม่ใช่เรื่องน่าอายซักหน่อย คนไม่แต่งงานเนี่ย สมัยนี้มีออกเยอะ เผลอๆ อายุเลยเลขสามยังไม่ได้แต่งก็ถมถืด... การอยู่กะใครสักคน พร้อมข้อผูกมัดสิน่ากลัวก่าเยอะเลย 5555 ไม่ค่อยซีเรียสเลยเนอะ (เพราะเห็นลางแต่ไกลแล้วว่า ลูกๆ ม๊าจะขึ้นคานกันครบทุกวัน 5555)

*mumbling*

วันนี้เริ่มต้นตอนเช้าด้วยการโดนเจ๊ฝนชิงตัดหน้าอาบน้ำ (เจ้าตัวออกจากบ้านหลังเรา ไหงตื่นมาอาบแต่เช้าหว่า?) ซึ่งก็ไม่เปงไร เราไม่ได้รีบเร่งอะไรอยู่แล้ว... (แต่มีปึดๆ ในใจลึกๆ ถึงได้เอามาเขียน หึ) จากนั้นก็ปลุกปล้ำกะเลนส์หมดอายุ (มันแห้งมั่กๆ ทำให้ใส่ลำบาก ไม่ค่อยติดลูกกะตา) แต่ยังใช้งานได้อยู่ ว่าจะไปซื้อใหม่ไวๆ นี่แหละ เสียเวลาพอควร

ลงมากินข้าวเช้า เจอป๊า...ยิงใส่หน้า "เลิกวาดไปเรียนภาษาเถอะ" ... อีกแล้วรึ? >_< ทำให้เรารู้เลยว่า ทำไมภาษาจีนมันถึงไม่ค่อยน่าประทับใจเท่าไหร่ เพราะมันมาพร้อมกับความทรงจำแย่ๆ โอกาสในการเรียนที่แสนแคบ แล้วก็ป๊าที่ไม่เข้าใจหัวจิตหัวใจลูกสาวเอาซะเลย น่าเศร้าจัง... ก็เราน่ะขนาดนั่งทำงาน เวลาเจออะไรแปลกๆ ยังเผลอคิดในใจ เอ ถ้าลงสีไอ้นี่ จะทำยังไงดีน้า....

ตอนนี้รู้สึกแปลกๆ เหมือนยืนอยู่ แต่ก็ยังลอยๆ อยู่ดี มีที่ทำงานแล้ว รู้สึกมั่นคงมากขึ้น แต่การงานก็เพิ่งจะเริ่มต้น การเรียนรู้งานของเราก็ยังช้า นิสัยเสียๆ ก็ยังแก้ไม่หาย จัดการเรื่องเวลาก็ย่ำแย่ แต่ถึงยังงั้นเราก็ยังไม่อยากเลิกวาดอ่ะ... เลิกเรียนภาษามันง่ายกว่า แค่ปล่อยมันก็แค่นั้น แต่วาดเนี่ย มันฝังลึกมาตั้งแต่เรายังเด็ก แล้วที่บ้านก็ไม่เคยปล่อยให้ไปทำกิจกรรมอะไรที่พิเศษไปกว่าเรียน กะช่วยงานบ้านเลย เพราะงั้นมันเลยกลายเป็นทั้งการปลดปล่อยตัวเราจากบ้าน จากโลก แล้วผลตอบแทนของมันก็ทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองมีค่า @_@ อะไรทำนองนั้นแหละ ไม่ได้คิดว่าartของเรามันวิเศษอะไรหรอกนะ แต่มันทำให้รู้สึกถึงตัวเองดีขึ้นน่ะ (ถึงจะยังไม่เข้าใจอะไรเลยก็เหอะ) มันกรีดร้องว่า นี่ชั้นนะ! ชั้นมีตัวตนนะ ก็แค่นั้นเอง...

ตัวตนของเรามันมีค่าแค่กับตัวเราเท่านั้นเองแหละ การที่มีครอบครัวเป็นคนป่าเถื่อนมันก็แค่ทำให้เราสนใจแต่ความอยู่รอดของตัวเอง การแคร์คนอื่นเป็นเรื่องพื้นฐานของศีลธรรมจรรยามากก่าจะแคร์ด้วยความรู้สึกแท้จริง (มันเป็นยังไงกันรึ?) แต่เราก็ยังสงสัยว่าคนอื่นแคร์กันด้วยความรู้สึกแบบไหนกันนะ? ถึงสงสัยแต่เราไม่กล้าลงไปสัมผัสหรอก การปล่อยให้คนอื่นเข้ามาในอาณาเขตมันน่ากลัวว่าจะเกิดเรื่องอ่ะนะ เมื่อสัมผัสแล้วทำให้เค้าเจ็บปวด เราเองก็เสียใจ (หลายหนแล้วล่ะ) สุดท้ายก้อจบลงด้วยการเป็นเพื่อนกันไม่ได้ เพราะโลกของเราไม่ได้เชื่อมต่อถึงกัน เราถึงได้ไม่จำเป็นต้องอยู่ร่วมกันอีกต่อไป...

วันนี้อารมณ์หวั่นไหวเป็นพิเศษ แค่ส่วนลึกของจิตใจเท่านั้นแหละ ภายนอกก็ยังเป็นเราที่เอ๋อๆ อยู่เหมือนเดิม (อาจมีซีเรียสเล็กน้อยพองาม) อยากร่าเริงมากกว่า จะได้พูดถึงเรื่องน่ายินดีกว่านี้ ไม่อยากบ่นอ่ะ... ก็เรามันโรคย้ำคิดย้ำทำ ถ้าเป็นยังงี้ต่อไปคงแย่แน่ๆ เลย

*unfitting*

วันนี้มีอะไรแปลกๆ เกิดขึ้นแต่เช้า... เริ่มที่เราไปนั่งรถตู้ที่หน้าโรงปูน (ครั้งแรกเลยนะเนี่ย) โดนรถเมล์สาย 52 เฉี่ยวเอา แบบว่า เราเดินอยู่ใต้สะพาน ตรงเกาะกลางพอดี ทางมันก็แสนแคบ ไม่มีที่จะยืนด้วยซ้ำ แล้วเจ้ารถเมล์ก็ดันวิ่งมาพอดี เสยกันนิดเดียว เราเลยช่วยเช็ดรถให้เค้าเฉยเลย (แบบว่าฝุ่นมันเยอะขนาดไหนก็น่าจรู้อ่ะนะ ไม่ได้ล้างนานแค่ไหนก็ไม่รู้เนี่ย เฮ่อ) ดีนะที่กระเป๋าอยู่ด้านนั้นพอดี (ซ้าย) มันเลยรับเคราะห์แทนเราไปเต็มๆ ไม่งั้นตัวคงได้ดำไปครึ่งนึงแล้ว แย่เลย แต่กระเป๋าก็ดำเป็นปื้นไปด้านนึง โอ้ยยย เศร้าแทน สีครีมด้วย เฮ่อ แต่เอาน่า วันนี้ไม่เสียค่ารถ ค่อยน่ายินดีหน่อย แล้ววันนี้ตอนเช้าก็มีเต้นแอโรบิคด้วย พอได้ลองกะเค้า เราถึงได้รู้ว่า ทำไมตัวเองถึงไม่เคยคิดอยากเล่นมันเลย ก็แต่ละท่าเนี่ย ถ้าไม่ได้ลองฝึกมาดีๆ ก็ตามแทบไม่ทัน แถมเราก็ใส่กางเกงยีนส์ ที่พอเต้นๆ ไปมันก็หนักเอาๆ เฉยเลย (กล้ามเนื้อมันล้าง่ะ) แล้วก็หงุดหงิดด้วยที่พบว่าตัวเองหมุนสะโพกได้ไม่ดีเลย สเต็ปเท้าก็ห่วยบรม แค่คิดก็เชินแล้ว นอกจากนั้นเรายังใส่รองเท้าแตะมาเล่นอีก ซึ่งก็ทำให้ปัญหามันหนักก่าเก่า นึกว่าวันเสาร์จะเป็นวันที่ได้แต่งตัวสบายๆ ซะอีก... (หรือว่าต้องเตรียมชุด?) พอเล่นเส็ด เหงื่อซกไปทั้งตัว กล้ามเนื้อก็ล้า แต่ไม่ถึงกับย่ำแย่นัก

วันนี้กินข้างใน เพราะฝนตกหนักมากๆ แทบจะท่วมเลยมั้ง ^^' มะมีอะไรพิเศษไปก่านี้แล้วเนอะ...

*Lunch Break*

วันนี้ทำงานแบบกระปริดกระปรอย (มันเปงยังไงเรอะ?) ก็แบบว่า ค่อนข้างเรื่อยเปื่อย (ตัวเปื่อยเรย) ไปนิด... แต่ไม่ถึงกับย่ำแย่แฮะ... อุ อุ ได้อ่านฟิคหนุกๆ ด้วย (อ๊ะ ทำงานไปด้วยน้า ไม่ได้อ่านเฉยๆ :P) แถมเปงlemon ficอีกตังหาก ที่ขำก่านั้น ก็คือว่า เรานั่งอ่าน4xD แบบไม่รู้เรื่อง จนจบเรื่องแล้วถึงได้รู้ว่า อ๊ะ นี่คู่นั้นเรอะ!! (เข้าใจว่าเปง1xRง่ะ) ถึงว่า ทำไมฮีถึงซาดิสต์แปลกๆ (ถึงบางเรื่องจาชอบให้ฮีซาดิสต์จิงๆ ก็เหอะ แต่ไม่ใช่แบบในเรื่องนี้นิ) ส่วนริลีก็นะ... พิลึกอ่า แบบว่า ก็นิสัยๆ แทนๆ กันได้ (แบบไม่สงสัยจนจบนั่นแหละ) แต่พออ่านจบแล้ว ถึงได้ อ้า จินตนาการผิดโหมะเรย (อย่าถามว่าคิดอารายอยู่ *เขิน*) เลยนั่งอ่านอีกรอบให้รู้เรื่องไปเลย หึ หึ อีกเรื่องก็1xRจิงๆ น่ะแหละ ที่โดนตัดซีนทิ้งไป เลยไม่ติดเรท (เสียดาย แหะ แหะ) ก็น่ารักดีนะ ฮีเป็นพวกศิลปิน ช่างปั้น นิสัยเพี้ยนๆ แต่ก็น่ารักดี ชีวิตไม่ซีเรียสเท่าในอนิเม (นี่มันAUนินา) ก็เลยยังพอคุยเป็นผู้เป็นคนอยู่ ส่วนริลีก็ช่างคิดมากขึ้น เพราะเปงผู้ใหญ่ๆ กันแล้ว เธอยังติดนิสัยคิดมากอยู่ ก็เลยเกิดฉากวีนเล็กๆ (ที่นำไปสู่....ใหญ่ๆ เหอ เหอ) พองามๆ เรื่องนี้จบน่าฮักมากๆ คู่นี้เหมาะสมกันยังกะไรดี อุ อุ ที่จิงติดใจคนเขียนเรื่องนี้ตั้งกะเรื่องที่ริลีฝันเห็นตัวเองเป็นราชีนี ในโลกที่ฮีเป็นมังกร (ฮาสุดๆ ) เรื่องนั้นก็น่าฮักมั่กๆ เรย อุ อุ อ่านแล้วใจชื้น มีฟามสุขดี ^__^ ทำให้วันนี้อารมณ์ดี ในโลกของตัวเองทั้งวัน (กัวโดนหาว่าเปงคนบ้านิดๆ แฮะ)

ps. หัวข้อของวันนี้ไม่มีอะไรหรอก เหลือบตาไปดูของวันก่อน มันเขียน 'หลังเที่ยง' (เวลาที่โพสน่ะ) ซึ่งวันนี้ก็เหมือนเดิม เลยคิดว่า ช่วงพักเที่ยงเปงอะไรที่น่าสนใจเหมือนกัน ไปกินข้าวอย่างรีบนิดๆ แล้วก็ต้องจับรถกลับมาทำงานต่อ ก็ดีนะ ได้เปลี่ยนบรรยากาศดี ^^ ได้กินข้าวอย่างสบายใจด้วย (แบบเร่งๆ ) ก็มีฟามสุขดีน่ะนะ ที่จิงน่าจะตั้งหัวข้อ *lemon fic* มากก่า แต่มันคงอิโรติกไปหน่อย :P ไม่กล้าใช้อ่า (แต่เขียนแต่เรื่องนั้นเนี่ยนะ?) ฟุ ฟุ

*Utterly Stupid*

รู้สึกถึงความงี่เง่าของตัวเองก็ตอนเริ่มทำงานเนี่ยแหละ ช่างเป็นคนที่โง่ งี่เง่า แล้วก็น่าเบื่อสุดๆ เลย T-T ไม่ได้คิดว่าความรู้เราด้อยอะไรหรอกนะ แต่เรื่องประสบการ์ณ ความเจนโลกเนี่ย เรามันกบในกะลาสุดๆ (กบต้องอยู่คู่กับบ่อน้ำ เข้าใจมั้ย!) ช่างไม่รู้เรื่องอะไรเอาซะเลย... เฮ้อ เศร้า

ที่บ่นเนี่ย เพราะวันนี้ไม่ต้องทำอะไรเลย แค่นั่งหาข้อมูล แต่แค่นี้เรายังหาไม่ค่อยได้เลยอ่า รู้สึกไร้ค่า ไร้ประโยชน์จนแทบทนไม่ได้ (แต่ก็ยังเล่นเน็ตไม่เลิกอ่ะนะ) อยากทำงานให้หัวปั่นไปเลย แต่แค่นี้เรายังรับผิดไม่ไหวเลยเนี่ย.....งึมๆๆๆๆๆๆๆ บ่นเข้าปายยยยยยยยยยย โอ้ย เหงาจัง..... เฮ่ออออ ที่ทำงานพี่เค้าก็ไม่ชอบให้ฟังเพลงด้วยสิ เราเลยไม่มีอะไรเข้าหูเลย มันช่างน่าเศร้าจังนิ เหงาปากจัง งุ งุ (บ่นเปงเด็กๆ อีกล่ะ)

*Hands in Hands*

วันนี้ก็ไม่ได้ทำงานเป็นชิ้นเป็นอันอีกล่ะ T-T หมดงานกราฟ รู้สึกว่าไม่มีเวลาหลบอยู่หลังคอมพ์แล้ว ต้องหาทางออกมาทำอย่างอื่นบ้าง (เป็นโรคติดคอมพ์อย่างแรง) กัวพี่เค้าหมดความอดทนกะเราเจงๆ เลย เฮ่อออ งานหาข้อมูลในเน็ตมันก็นะ... ทำให้เราลืมตัวได้บ่อยๆ อ่า... แง้ววว

ที่น่าขำกว่านั้นก็คือว่า ตอนขากลับอ่ะ แวะเทสโก้ซื้อของ แล้วก็ซื้อไอติมDQมากินด้วย ระหว่างที่กลับบ้าน ก็ดันทำหยดใส่เสื้อตัวเอง เพียงเพราะไปเหม่อมองสองสาวมหาลัยฯ ที่เพิ่งจะเดินผ่านตาเราไปอ่ะ... ขายาวเพรียวสวยได้รูป หุ่นก็งาม แถมใส่กระโปรงสั้นๆ (เหมาะกะหุ่นดีแต้) โอ้ววว เข้าใจฟามรู้สึกผู้ชายที่หลงใหลขางามๆ ของสาวๆ เลยล่ะ (เขิลจัง) ทำให้รู้สึกว่า เอ๊ะ เรานี่โรคจิตก่าที่คิดแฮะ หุ หุ แต่ว่านะ เราก็มีรสนิยมแปลกๆ มาแต่ไหนแต่ไรแล้วนิ ชอบดูสาวสวยๆ เด็กเอ๊าะๆ (ทั้งสองเพศเลย) แล้วก็ที่เพิ่งรู้สึกตัวว่าชอบคุณพ่อลูกอ่อนอ่ะ ดูแล้วอบอุ่นในหัวใจดีจิงๆ เชียว ไม่ว่าจะหน้าตาแบบไหน ผิวสีอะไร ฐานะอะไร ผู้ชายที่มีความเป็นพ่อคนเนี่ยยังไงก็น่าหลงไหลเอามากๆ (พึ่งรู้ว่าตัวเองเป็นโรคติดพ่อลึกๆ แฮะ) กะคุณแม่เรากลับเฉยๆ แฮะ แบบว่ามันธรรมดาอ่า แต่ได้เห็นผู้ชายอุ้มเด็กเนี่ย มันเป็นอะไรที่พิเศษมั่กๆ เรยอ่า

เอาเปงว่าพรุ่งนี้จะพยายามให้มากขึ้น ส่วนวันนี้ขอฝันหวานถึงเด็กเอ๊าะๆ สาวสวยๆ แล้วก๊ป๊ะป๋าใจดีแล้วกันนะคะ o^_^o

*sense of mirth*

หมู่นี้ทำงานไปเล่นไป @_@ นั่งแต่หน้าคอมพ์ ตาลายแล้ว (แล้วเลนส์ก้อเริ่มจาเสื่อมแล้วด้วยจิ ต้องซื้อใหม่ด้วยสิ) เรื่องแฮปปี้ดันเป็นเรื่องที่วาดรูปได้ถูกใจตัวเองมากขึ้นซะนี่ (แต่ไม่ถูกใจคนอื่นเท่าไหร่หรอก) แหะ แหะ อยากได้ลายเส้นที่reliableอ่ะ แบบวาดยังไงก็ฉ๋วย (เหอ เหอ) แบบคนอื่นๆ จัง ช่วงนี้เส้นแกว่งตลอด แบบว่าชอบอะไรก็ไปทางนั้นเลย ถ้าให้ก๊อปคงพอไหวแหละ แต่มันก็ไม่ออกมาสเป็คเราซักทีนี่สิ แย่ก่าอีกเนอะ ตอนนี้เริ่มวาดได้ดีขึ้น ก้อเรยดีใจอ่า (มันเป็นความภาคภูมิใจเล็กๆ ส่วนตัวของเราที่ไม่มีความมั่นใจอะไรกะเค้าเลยน่ะ)

กลับมาเรื่องงานดีก่า... ทำงานหน้าคอมพ์มันก็ดีหรอก รีแลกซ์ซะ... (แบบว่าทำไปเล่นไปเจงๆ นะเออ) แต่ว่ากัวง่ะ กัวถูกเค้าทิ้ง แง้วววว ถ้าให้ทำงานเล็กๆ ที่จบเร็วๆ ขึ้นอันใหม่ไวๆ มันคงดีหรอก แบบว่า วุ่นๆ ไม่ต้องนั่งเล่นแบบเนี้ย ถึงจะวุ่นวายไปซักหน่อยก็เหอะ เรามันคนไร้ฟามรับผิดชอบซะด้วยจิ อุ อุ

เออจิงดิ คืนวันเสาร์ไปกินเลี้ยงฉลองจบของเอ๋มา เจอหน้าหมอนั่นแล้ว... รู้สึกความเสื่อมของมิตรภาพเราเจงๆ (ไม่ใช่ว่ามันแนบแน่นอะไรก่อนหน้ามันโผล่อหรอกนะ) แต่มันตอกย้ำความว่างเปล่าระหว่างเรากะเอ๋มันง่ะ แบบว่าเราก็ยิ้มแย้มให้มันได้ คุยเล่นกะมันได้ แต่ถ้าถามเราว่า รู้อะไรเกี่ยวกะมันยัง? เราคงต้องบอกตรงๆ ว่า แม่ง ไม่รู้..อะไรเลยว่ะ (ติดปากเสียจากใครเนี่ยเธอ?) เธอชอบอะไร เธอเป็นคนนิสัยดียังไง มีนิสัยเสียยังไง ทั้งชีวิตมีอะไรที่พิเศษกว่าใคร (ยกเว้นเรื่องเรียนกะการงาน) ชอบฟังอะไร ดูอะไร? ความโดดเด่นทางบุคลิกของมันเป็นอะไรที่เราไม่เก็ตง่ะ (คนที่บุคลิกล้มเหลวอย่างเรามีหน้าไปว่าอะไรมันฟะ?) อย่างจาร์ เรายังหาข้อดี ข้อเด่น ข้อด้อยของมันเจอเลย แบบถ้าใครถามว่า เฮ้ย ไอ้จาร์เนี่ยเป็นคนแบบไหนฟะ เราคงเล่าได้เป็นฉากๆ เลยมั้ง (มีแต่ความทรงจำเก่าๆ อ่ะ) แต่เอ๋เนี่ย... ผ่านไปกี่ปี ชั้นก็ยังแกะเธอมะออกซักที... ช่างเป็นคนที่เข้าใจยากซะจิง แถมคุยเล่นด้วยก็ไม่หนุก หาcommon groundกะมันไม่เจอ... ทำใจลำบากจังแฮะ อยู่กะมัน (ขอเห็นแก่ตัวจิงๆ จังๆ ซะทีเหอะ) พูดตรงๆ ตอนมันส่งต่างหูรูปหัวใจมาให้ เรายังอยากถามมันเล็กๆ เลยว่า นี่แกลืมแล้วสินะว่า ตูใส่ต่างหูที่ไม่ใช่ทองไม่ได้ หูมันเน่าเฟ้ยยยย ไมไม่เอาอย่างอื่นมาให้แบบทุกทีฟะ? กำไล สร้อยคอ?.... เฮ่ออ แต่นี่มันงานมันนิ เราก็ขอเงียบๆ ไว้ดีก่า T-T

ไฮไลท์ของงาน (สำหรับเรา) คือการแว่บไปแอบดูห้องข้างๆ karaoke เปงตาแก่ที่ร้องเพลงเห่ยๆ ให้ฟัง แต่อย่างน้อยงานเค้าก็ดูมีสีสันก่างานเราอ่ะ มีคนร้องเพลงเก่าๆ เพียบ ทั้งไทยทั้งเทศ เหอ เหอ นอกนั้นแล้วก็การได้นั่นคุยประสาหญิงๆ กะเจ๊พร ซึ่งก็เป็นอะไรที่นานทีปีหนจิงๆ ถึงจะได้ทำ แต่พอได้ทำแล้ว ก็รู้สึกดีนะ กะเจ๊พรเนี่ย เราคลิ๊กเข้ากะเค้าได้ง่าย เพราะเป็นคนที่อารมณ์เปิดเผยก่าเจ๊มลเยอะ บ้านเค้ารุ่งโรจไม่แพ้บ้านเอ๋เลยแหะ บ้านเราน่ะหรอ มะต้องพูดถึง ช่างน่าเศร้าดีแท้ นี่ถ้าเรายังอยู่บ้านเฉยๆ แล้วไปล่ะ มีหวัง... โอ้ มายก้อด ชีวิตชั้น... คนเรานี่มันต้องมีเรื่องให้วุ่นวายจิงๆ เลยเนอะ แล้วงานที่เค้าให้ทำก็ยังไม่ผ่านซักที เฮ่อออออ

*skip flip*

เฮ่อ ทำงานมาสัปดาห์นึงแล้วจ้า ^_^ น่ายินดีเนอะ อืม แต่เมื่อคืนนั่งทำภาพจนเส็ด แฮ่

ภาพนี้แหละจ้า งึมๆ นั่งทำนิดทำหน่อยมาวันสองวัน หน้ามิสึซึก็พิลึกขึ้นทุกที (อุ) แบบว่า แก้แล้วแก้อีกง่ะ เพราะหน้าตรงเราห่วยแตกมั่กๆ (กลับภาพไม่รู้กี่ที) จากหน้าปุดๆ แบบว่า *อย่ามายุ่งกะผมชั้นจิ* กลายเป็น *อยากทำไรก็ทำไปดิ* เฉยเลย หึ แต่มิฮารุออกมาถูกใจเรานะ ^_^ เธอดูดีขึ้นเยอะเลย ถึงทรงผมนั่นจะไม่ช่วยให้เธอดูเริ่ดขึ้นเลยก็เหอะ อ๊ะ แต่ที่ถูกใจที่สุด คือ ยูชิโร อ่ะ ตัวเล็กๆ น่ารัก ท่าทางความดันต่ำนั่นก็ถูกใจมากเลย (ผิดกะตอนร่างเป็นคนละคน) ลงแป๊ปเดียวอีกตังหาก เลยชอบ
ช่วงนี้มีเวลาเล่นน้อยลง เลยหันไปวาดโอเอซะเยอะ บอร์ดโอเอเลยมีภาพที่ละเลงเองเยอะขึ้น อิ อิ เหงานิดๆ เพราะไม่มีใครร่วมแจม -''- แต่เอาน่า มีบอร์ดทั้งทีไม่ใข้ได้งัยกาน.....

อาวล่ะ... กลับไปทำงานต่อ (เล่นบ่อยจังเรา) :-3

*1st day @work*

ไปทำงานวันแรกมาค่ะ... ไปสายด้วย ยังดีที่แผนกบุคคลวุ่นๆ เลยเริ่มต้นช้า ไปถึงก็รอนานเลยล่ะ (โชคดีปายยย) ฟังกำหนดการ ระเบียบการ บลา บลา บลา... ขอข้าม (ช่วงนี้กำลังทรมาน เพราะแอร์หนาวๆ แล้วก็ไม่ได้กินข้าวเช้า เบลอเลยล่ะ) พอถูกส่งเข้าที่ทำงาน ก็ถูกใช้ให้ร่างจม. ตอบ ก็โอเคนะ เสียเวลาไปนิด ยังทำอะไรเงอะๆ งะๆ อยู่เลยเรา... ไปกินข้าวเที่ยงกะพี่ๆ แต่ต้องทำเวลา เพราะต้องนั่งรถตู้กลับบริษัทอีก (ที่ทำงานอยู่ลึกไปหน่อย) กลับมาก็พิมพ์จม. ต่อ พิมพ์ๆๆๆๆๆ เลิกงานแล้วก็ยังทำไม่เส็ด ถ้าพี่เค้าไม่บอกให้เลิก เราก็ไม่กล้าอ่ะนะ ^^' เกรงใจจัง.. วันแรกทำงานน้อยไปหน่อย พรุ่งนี้ก็ต้องพยายามอีก >''< ฮึ้ยย (ขอพูดน้อยสักวันนึงเถอะ)

*Jap Fes*

วันนี้ไปงานบูมมาค่ะ ไปแต่เช้า (คิดว่านะ) แต่ก็ไม่เห็นเงาพวกไซเลย... เดินเตร่อยู่ราวครึ่งชม. ไปเจอะกะพวกโนจังพอดี โอ้ย ดีใจ เลยจับเข่าคุยกัน นั่งเชยชมเหล่าคอสเพลย์ทั้งหลาย สุดยอดมากค่ะ ^^ คนเยอะจิงๆ แต่งกันสุดๆ ไปเลย ยิ่งมายิ่งอลังการนะคะเนี่ย (ไปดูคอสรึไง) ไม่กล้าขายพวงกุญแจชี่จังเท่าไหร่ (แต่ยัดใส่มือโนไปแล้วหนึ่ง อุ อุ) ตามโนจังไปกรี้ดคอสเพลย์ข้างเวที ตอนแรกๆ ก็นั่งๆ ล้อมแถวหน้ากันดีอยู่หรอก จนกระทั่งเค้าลากโต๊ะกรรมการมาน่ะแหละ ด้วยความที่โต๊ะมันยาวซะ เก้าอี้เพียบ แต่กรรมการมีไม่กี่คน สุดท้ายเราเลยลงเอยไปนั่งซะเลย (หึ หึ) งานนี้ไอทีวีโดนสับแหลก ฐานบังคนถ่ายคอส (ฮา) เราไม่ได้ติดกล้องไปด้วย เลยอด... เอาเหอะๆ

จบรอบแรก ก็เดินหาไซจนเจอ เลยไปขอแจมเค้าขายพวงกุญแจไปด้วย (แต่เรานั่งขายเองนะ) ก็ขายๆ ไปจนเหลือสองอันสุดท้าย ลายชี่จังที่ไม่มีใครอยากได้ มีคนหาว่ามันซีดไป ง่า... ลายนั้นเราหยิบมาวืดอ่ะ ตั้งใจเอามาแค่อันเดียว ดันติดมาเป็นสองได้ไงไม่รู้ ฟุ ฟุ ที่น่าตกใจก่านั้น ครือว่า ลายKOF ขายหมดก่อนชี่ (แต่ชี่มันมีเยอะอ่ะนะ KOF มาแค่ 4 ใบเอง) ไม่ยักรู้ว่ามันขายได้ด้วยแฮะ แบบว่าถ้ามันขายไม่ออก เรากะจะยัดใส่มือคนในกลุ่มเป็นของที่ระลึกมันซะเลย (มีลายที่Kสุดๆ ไปเลย ฮา) สุดท้ายก็มีคนเเอ็นดูรับไปแล้ว หุ หุ น่ายินดีๆ ส่วนชี่จังสองอันสุดท้าย ก็ยัดเข้ามือใครบางคนไปอย่างง่ายดาย (บังคับซื้ออ่ะค่ะ แหะ แหะ) เฮ้อ โล่งอก ขายที่รองแก้วฮิคาโกะ กะกล่องพลาสติกDNangelไปแล้ว (ขายกล่องถูกก่าที่รองแก้ว ไม่รู้ว่าคิดถูกป่าว) แฮ่~ ได้ตังค์มาพอตัว แต่ไม่มีอารมณ์ซื้ออะไรเรย แหะ แหะ ก็มันไม่ติดใจง่า ขอโต้ดดด (ที่จิงตอนโดนคนใส่เสื้อชี่ ปฏิเสธพวงกุญแจชี่ เราก็เฮิร์ธๆ อยู่นะ แต่ไม่เปงไรมาก มีคนซื้อชี่เยอะๆ ก็หลาย หน้าไม่ค่อยให้เลย แต่ก็ยินดีนะคะ) ฮิ ฮิ

ไปยืนดูคอสรอบ 2 รอบ 3 กะโน (หุ หุ) สนุกดีนะ สุดท้ายคนที่ได้ก็อย่างที่เรากะๆ ไว้เลย อภัยมณีซาก้า อ่ะนะ (ตอนเราเห็นชุด เราคิดเลยว่า คนแต่งเรื่องนี่ท่าจะบ้าFF น่าดูเลย ชุดเวอร์ซะ) เอานะ ชุดเวอร์ ใส่ยาก ทำยาก ทรมานคนรอบข้าง ก็ได้ไปแล้ว น่ายินดีๆ หุ หุ ที่จิงเราแอบส่งใจให้ดิต้า กะจิม่า โดยเฉพาะดิต้า ที่หน้าตาถูกสเป็คเราอย่างแรง (ฮา) ปิ๊งสุดๆ เท่ห์มากเลยค่ะ งานนี้ชี่จังแห้วกันเกือบหมด (เอาน่า ชี่จังมันเกร่อออกจะตายไป) งานนี้มีพิคโคโร่ กะจอมมารบู มาโผล่ด้วย เซอไพรส์ดีจัง แหะ แหะ อ้อ อาราเล่จังสุดแสบ น่ารักมากเลยค่ะ แสบสุดๆ จิงๆ

ขากลับแวะซื้อFMP2 เย้ ออกแล้วๆ น่ายินดีเนอะ ในการ์ตูนนี่รักกันดีนะ คานาเมะxโซสึเกะ เนี่ย อุ อุ ในอนิเม กระทั่งกอดยังไม่มีเรย เฮ้อออ เหมือนเพื่อนรักมากก่าแฟนง่ะ แต่เราเชียร์ คานะโซสึ น้า ไม่ใช่ เทซโซสึ (เพราะโซสึเกะดูไม่น่าจะโล เลยไม่ชอบคู่นี้เท่าไหร่) เรื่องนี้หุ่นสมจริงดี แต่ไม่ปิ๊งเท่าไหร่เรยอ่ะ หุ่นไม่งามพอ ยังไงๆ ถ้าเอาหุ่นที่น่าจะใช้งานได้ แล้วก็ดีไซน์งามๆ ก็ต้องTA นั่นแหละ ชอบมากๆ เลย เท่ห์ซะ...

เปิดด้วยงานบูม จบด้วยหุ่น เฮ้ออออ ชั้นนี่มัน.... พรุ่งนี้ต้องไปแต่เช้า ยังปวดกรามไม่หายเยยอ่า.... ฮือออออ ต้องเตรียมตัวๆ

*my toothache*

วันนี้ไปถอนฟันคุดมาค่ะ (ผ่าฟันคุดสิ ก็มันยังไม่โผล่ซักหน่อย) ไปสายนิดหน่อย แต่ก็ต้องรอให้ถึงคิวอยู่ร่วมชม.อยู่ดีแหละ (แต่ไปไม่ทันที่นัดกะจาร์ไว้อ่ะนะ) พอถึงคิวก็โดนหมอไล่ไปเอกซเรย์ใหม่ เพราะของเก่าเมื่อปีที่แล้ว ขัดกะคำพูดหมอที่ตรวจฟันให้ สุดท้ายก็เสียตังค์เพิ่มอีกจนได้ ฟุ ฟุ พอรู้ว่าต้องถอนจิงๆ ก็ถามหมอใหญ่เลย จนหมอบ่นว่า คนไข้คนนี้ดื้อจังค่ะ ^^' แหะ แหะ ถอนฟันอย่างเจ็บปวด เลือดกลบปาก กรามชาไปหมด หน้าก็บวมเป่ง เส็ดแล้วก็พูดได้แค่อู้อี้ๆ ไปพักใหญ่ๆ (แต่จาร์บอกว่ายังดีก่าตอนเจ้าตัวอ่ะนะ พูดไม่ออกไปหลายวัน) ลากจาร์ (หรือจาร์ลากเรา?) ไปMBK หาของขวัญวันปริญญาให้เอ๋ เฮ้อ น่าอิจฉาจังเนอะ คนจบจุฬาฯเนี่ย เดินหาตั้งนาน ไม่ได้กินข้าวแต่เช้า จะเปงลม โอยยยย ไปนั่งกินซุปที่Pizza Hut จาร์บ่นใหญ่เลยว่า บริกรที่นี่ห่วย ทำอะไรไม่ได้ดั่งใจ... แล้วก็เดินหาต่อ เลือกเสื้อผ้าให้เอ๋ เพราะอะไรๆ เธอก็มีหมดแล้ว -''- หาไปหามา ไม่ถูกใจซักที ร้านมีชื่อ ก็มีแต่แบบห่วยๆ (ที่จิงมีที่ถูกใจ แต่ผ้าบางจัง ใส่แล้วเห็นหมด...) ก็เดินๆ ไปเจอร้านนึงถูกใจ อืม เอาเป็นว่า เราถูกใจแล้วกัน หวังว่าเอ๋คงถูกใจไปด้วยแหละนะ แหะ แหะ

จะไปอ่านSwept Away 2 ตอนสุดท้าย ให้หายปวดกรามก่อนน้า อ้ายยยย... ดีใจจัง วันศุกร์หน้าต้องตัดไหม ฮึก ฮึก

*a kind of Happiness*

แบบใหม่ๆ ^^ น่ายินดีจังเนอะ สีสันสดใสไฉไลกว่าเก่า (สีส้มสุดโปรดของเราด้วยล่ะ) แต่ก็เสียดายแบบเก่านิดๆ แฮะ เพราะมีทั้งสีม่วงสีส้มเลย

วันนี้นั่งอ่านSwept Away ตอนที่ 23 ด้วยความแฮปปี้สุดๆ (ฮา ด๊อตตี้ท้องอีกแร้ว แต่ก็ยังลงเอยกันไม่ได้ซักที ให้มันได้ยังงี้สิน่า) ใครว่าง ไปอ่านกันได้นะคะ http://www.fanfiction.net/read.php?storyid=1291840 สนุกมั่กๆ เรย ^_^ ขอบอก Q*D ๆๆๆๆๆๆ (อยากอ่าน K*S หนุกๆ มั่ง แต่แค่แฟนอาร์ตก็ทำให้ใจเต้นได้แร้ว) ดีใจจังที่คนเขียนอัพไว เลยไม่ต้องมานั่งทรมานกันนาน.... >_< (อยากอ่านจนอยากให้อัพทุกวันเรยแหละ)

ที่เจียเม้งโทรมาเรียกให้ไปพรุ่งนี้ จะออกหัวออกก้อยน้อ? จะดีมั้ยน้า? แค่คิดก็ขาสั่นพั่บๆ แล้วแฮะ ตื่นเต้นจัง วันศุกร์มีนัดถอนฟันคุด อึ๋ยยยยยยยยย กัวๆๆๆๆๆ สัปดาห์นี้มีแต่เรื่องต้องทำ วุ่นวายไปนิด แจ้ฝนก็เพิ่งกลับจากหายไข้ หายตัวไปหลายวันเหลือเกิน จนเกือบจะชินกะการไม่มีเค้าแล้วสิ แต่เค้าก็กลับมาแล้ว ฮ่า..... แล้วก็นัดจะจาร์ไว้วันศุกร์ด้วย จะได้ไปมั้ยเนี่ย? สงสัยจังเยยแฮะ

เพลงของวันนี้ค่ะ Xing Fu De Xing Zhuang ของ Xiao Shu Shen คงแปลว่า รูปแบบของความสุข ละมั้ง (คิดว่านะ ไม่แน่ใจเหมือนกัน) ฟังแล้วน่ารักดี ไม่ค่อยหวือหวา แต่ฟังสบายๆ มากก่า คนร้องก็น่ารักดี ดูในMV จะฮามากๆ เลย พระเอกในMVเท่ห์ไม่เบา รับบทน่าสงสารเล็กๆ (โดนนางเอกแกล้งแบบไม่ตั้งใจ)

*eye contact*

ใส่เลนส์เป็นจนได้ (แต่ตอนเอาออกยังทุลักทุเลแฮะ...) เพราะสิ่งที่อีตาพี่ชายพูดเอาไว้แท้ๆ เชียว เมื่อคืนน่ะ เรานึกว่ามันจะต่อต้านการใส่เลนส์ เพราะมันค่อนข้างแพง แล้วบ้านเราก็ออกจาเขียม (ประหยัดค่ะ ไม่ได้แปลว่า งก นะ) แต่เค้ากลับบอกว่า ใส่ซะให้ชินเหอะ เพราะแว่นตาที่เราใส่มานานปี (ตั้งกะม.ต้น) มันไปบีบรูปหน้าเราซะหมดเลย จากไม่เคยมีโหนกแก้ม ก็หนาขึ้นมาเป็นนิ้ว (เว่อร์ไปอ๊ะป่าว แต่รู้สึกว่าใหญ่จิงๆ แฮะ) ลูกตาก็โดนบีบให้เล็กลง เพราะแสงผ่านเข้ามาน้อย (มีเลนส์ขวางตรงหน้า) แถมยังทำให้บุคลิกเปลี่ยนหมดเลย พอเรามาคิดๆ ดูแล้ว มันก็จิงแฮะ แบบว่าจริงอย่างแรงเลยแหละ

ซึ่งมันก็ทำให้เราโกรธอ่ะนะ เพราะจำได้ว่า ตอนเด็กๆ เราไม่ได้หน้าตาทุเรศขนาดนี้ซะหน่อย >_< ถึงเราจะไม่ได้ยึดติดว่าตัวเองต้องสวย น่ารักรึอะไรทำนองนั้นมากนักก็เหอะ แต่ว่านะ สิ่งที่บิดเบือดธรรมชาติของเรา มันน่าโมโหอ่ะ ทำให้เราโกรธช่างทำแว่นที่บอกให้ใส่แว่นทุกวันไปเลย เพราะว่ามีคนพูดหลังจากนั้นหลายปีมากๆ ว่า เค้าใส่แค่ตอนจำเป็น สายตาเลยไม่ขึ้นมาก ผิดกะเราที่ใส่ตลอด จนขึ้นเอาๆๆๆๆๆ โอ้ยยยย ไม่ดีเลย (ขอโทษที เป็นเด็กอีกแล้ว) แล้วไม่ใส่บ่อยๆ หน้าก็แทบไม่แตกต่างจากเดิมเลย ผิดกะเราที่เปลี่ยนไปเยอะ ฮือออออออออ บ้าที่สุดๆ

ตอนนี้เลยcontentที่จะใส่เลนส์ให้ชินให้ได้ (แต่ตอนถอดมาล้างนี่ทรมานลูกตาจังแฮะ) ใส่แล้วภาพมันชัดแจ๋ว เสียจนเวียนหัวไปเลย เพราะใส่แว่นนาน จนลืมไปแล้วว่า วิวที่คนปกติเค้าเห็นกันมันเป็นยังไง แบบว่า มันจ้าเอามากๆ สดเอามากๆ บางทีก็ปวดตาเหมือนกัน >_< เหมือนเปลี่ยนจากดูทีวี ไปดูหนังโรง แบบwide screen อะไรทำนองนั้น โฟกัสลำบากเหมือนกัน

วันนี้ไปทำบัตรประชาชนใหม่ล่ะ ^^ พึ่งรู้ว่าหมดไม่นานนี่เองอ่ะ (ตอนไปสมัครงานน่ะแหละ) ที่ทำการก็ทำใหม่ ยังกะธนาคารก็ไม่ปาน (แต่จอคอมพ์ไม่ใช่จอแบนแฮะ หึ หึ) ถ้าไม่ติดที่แดดจ้า เดินแล้วแทบละลาย ก็เป็นการไปทำบัตรที่ไม่เลวนักหรอกน้า ^_^

เมื่อวานทำหัวปากกาเทจังหล่นหายอ่ะ.. เศร้า พรุ่งนี้ต้องไปซื้อมาคืน... หวังว่าคงไม่แพงหรอกนะ

*Unwell*

วันนี้ไปสมัครงานมาสองที่ ฮึก ฮึก โดนป๊าลากไปโรงสีไฟเจียเม้ง ขากลับเลยแวะไปเขียนใบสมัครที่Tesco lotusแถวบ้านไปด้วย โดนรองเท้ากัดระบม ปวดไปหมดเลย แต่ว่ารองเท้ามีส้นเนี่ยทำให้รู้สึกมีจุดแกน ทำให้เดินแล้วelegantขึ้น (หัวเราะ) ตอนใส่รองเท้าส้นเตี้ย (มากๆ) โดนหาว่าเป็นตุ๊กตาล้มลุกเลยล่ะ แบบว่าส่ายไปส่ายมา ก็มันไม่มีแกนนิ แต่เราก็ไม่ชอบใส่อยู่ดีไอ้รองเท้ามีส้นเนี่ย >_<~ นิ้วเท้าระบมเลยอ่า...

แน่นอนว่า เป็นวันที่หนักสำหรับคนที่ไม่ค่อยชอบออกจากบ้านอย่างเรา เมื่อคืนนี้รู้สึกว่าไข้จะขึ้น นอนกระสับกระส่ายอยู่นานสองนาน ตัวก็ปวดไปหมดทั้งตัว กล้ามเนื้อล้าสุดๆ วันนี้ว่าเส็ดแล้วก็ยังไม่ค่อยสบายอยู่ดีอ่ะนะ

มาฟังเพลงแก้เครียดดีก่า ^^ Duo Zai Ye Li [Hiding at Night] ของเพนนี่ค่ะ เพลงนี้แกะก่อนAi Guoซะอีก แต่ชอบน้อยก่าAi Guoเยอะ เพียงแต่เพลงนี้มีMVที่สะดุดตามากๆ เลย (หนุ่มเปลือยท่อนบน โดนปาดคอ ก้ากกก) อดเอามาร้องไม่ได้แฮะ ทำนองโหยหวลมากค่ะ ^''^

Duo Zai Ye Li [Hiding At Night]
-Penny Dai-

Duo Zai Ye Li Tou Tou De Ku Qi
Duo Zai Ye Li Tou Tou De Nian Ni
Tian Zhi Dao Wo Ai Ni
Sou Yi Bu Rang Wo Kao Jin Ni
Wo Zui Qing Chu De Shi Wo Zi Ji
Suo Yi Da Ying Bao Chi Ju Li
Tian Zhi Dao Ni Ye Ai Wo
Suo Yi Yao Zhe Yeng Cheng Fa Ni
Rang Wo Cun Zai Ni Shi Jie
Que You Bu Neng Zai Yi Qi

Lian Feng Ye Dong De Tan Xi
Lian Yu Ye Di Xia Tou Qu
Jue De Ke Xi
Ke Xi Wo Zhi Neng

Duo Zai Ye Li Tou Tou De Ku Qi
Shen Pa You Ren Kan Jian Ku Hong De Yan Jing
Duo Zai Ye Li Tou Tou De Nian Ni
Shen Pa You Ren Kan Chuan Wo De Mi Mi
Wo Zhi Dao Bu Ke Yi Zai Zhe Yang Chen Ni Xia Qu
Sou Yi Wo Jing Gao Wo Zi Ji Ni Zhi Shi Huan Jue Er Yi

PS. อ้า Swept Awayตอนที่ 19-20 มาแล้วๆๆๆๆๆ รอมาเป็นอาทิตย์เลยแน่ะ >[]< โอ้ยยย แฮปปี้มั่กๆ เลย ควอเตอร์เริ่มมีหัวคิดแล้นนน หุ หุ เรื่องต่างๆ ก็เริ่มเข้ารูปเข้ารอยแล้วด้วย โฮ ดีใจจัง เหลือแค่ Happy Endสินะ (ไม่คิดว่าจะยาวเกิน 20 ตอนเลยแฮะ ก็แต่ก็มาถึงนี่แล้ว) ทำไมถึงได้เขียนเก่งอย่างงี้น้า โอ้ยยย อิจฉาๆๆๆๆๆ อยากอ่านตอนที่ 21 เร็วๆ เจงๆ หวังว่าFF.netคงไม่ใจร้ายปล่อยให้ระบบล่มล่ะ >x< ภาวนาๆๆๆๆ Please please please >_< (เรื่องอื่นไม่สนแร้ว)

*Black Tangerines*

วันนี้โดนลากไปซื้อคอนแทคมาใช้ ง่า ยากง่ะ ใช้งานยากเปงบ้าเรย (ทั้งขาเข้าและขาออก) ทำเอาล้าไปหมด ทั้งกายทั้งใจ เมื่อยๆๆๆๆๆๆ damn tired... แล้วก็ยังโดนลากไปซื้อของอีก เป็นเด็กผู้หญิงเนี่ยไม่ง่ายเลยเนอะ ทั้งเสียตังค์ ทั้งเสียแรง เบื่อง่ะ แต่ว่าเค้าว่าเพื่องานก็ต้องทำนี่นะ... แค่คิดก็ล้าจนไม่อยากลุกแล้ว ฮืออออออออ ขอบ่นมันที่นี่แหละ ที่บ้านบ่นไม่ได้หรอก เด๋วโดน... อีก เซ็งง่ะ เด๋วต้องฝึกหัดใส่คอนแทคอีก ย้ากกกกกก >_< (น้ำตากลบหน้าแล้ว)

รู้สึกว่า ลูกตาเป็นปีศาจร้ายที่ไม่ยอมทำตามคำสั่งของเจ้าของเลยง่ะ (บอกให้ลืมตาไงเล่า~! ป๊าดโธ่~! ทำไมไม่ยอมทำตามฟะ? แน่ะ กระพริบตาทำไมเล่า? >_< บ้า บ้า บ้า) ไม่รู้ว่าจะใส่เองเป็นเมื่อไหร่แฮะ ไอ้เจ้าคอนแทคบ้าเนี่ย >_< ฮืออออออออออ ปวดตา ต้องหยอดน้ำตาเทียมอีก หงึ หงึ ตาเราจะได้บวมก่อนได้ใส่เองเป็นอ่ะดิ แงงงงงงงง

พรุ่งนี้จะเริ่มไปสมัครงานแล้ว ฮืออออออ กัวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (แต่ทำหน้าตายๆ แล้วบอกว่า ไม่เลย ไม่กัวซักนิด เอ พวกปากไม่ตรงกะใจ) ใครก้อได้ช่วยช้านทีสิ T_T จะไหวเร้อ?

PS. black tangerine เป็นชื่อเพลงของเถาเจ๋อ ถ้าให้เดา มันคือดวงตาเค้านั่นแหละ (สีดำๆ) หึ ส้มสีดำ มีแต่ส้มช้ำๆ เท่านั้นแหละน้า

*รักมาก*

วันนี้มีแต่เพลงน้า ^^ เพลงนี้เพราะมากกกกเลยอ่า ชอบๆ ของเพนนี่อีกแล้น..... :P แต่ชอบจิงๆ นะ เจ๊คนเนี้ย หึ หึ

Ai Guo
-Penny Dai-

Mei Xiang Guo
Wo Hai Neng Wo Zhe Ni De Shou
Hai Neng He Ni Yi Qi Zou
Yi Qi Zou

Ni Ceng Shou Guo
Jiu Suan zou Dao Lu De Jin Tou
Ni Hai Shi Jian Chi Pei Wo
Pei Zhe Wo

Qu Zhao Yi Ge Kai Shi
Jiu Zhe Yang Ye Zhao Dao Le Zui Hou
Ohh... Bu Fang Shou
He Ni Dao Zui Hou

Bu Guan Bie Ren Zen Me Kan Wo
Wo Zhi Xiang Xin Ai Mei Cuo
Bu Yao Dui Wo Huai Yi Tai Duo
Huo Qu Cai Ce Wo Men De Yi Hou
Bu Pa Zai Duo Leng Yan Kan Wo
Wo Zhi Xiang Xin Ai Mei Cuo
Bu Wen Jie Guo Shi Shen Me
Yong Yuan Bu Suan Shen Me

Yong Yuan Bu Suan Shen Me
Zhi Yao Shi Ceng Jing
Ai Guo

*Give my All*

เย้ ในที่สุดก็แกะเพลง Shenme Dou She De เส็ดจนได้ ฮือออออ (ที่จิงตั้งใจจะแกะเพลงอื่น แต่เพลงนี้ง่ายก่า) เป็นครั้งแรกเลยล่ะที่นั่งแกะเนื้อร้องเพลงจีน ยากเหมือนกัน นั่งเปิดดิคจนเวียนหัวไปหมด >[]< ก็มันอ่านไม่ออกอ๊ะ~!!! เพราะงั้นก็เลยฟังเพลงนี้จนขึ้นใจ เฮ้อออออออ ส่วนความหมาย o_O แหะ แหะ ยังไม่ค่อยเก็ตนัก แต่ก็พอได้แล้วล่ะค่ะ เป็นบางช่วงอ่ะ ที่ยากจนไม่เข้าใจเลยว่าเค้าหมายถึงอะไร แต่เท่าที่เปิดๆ ดิคดู ความหมายก็กึ่งท้อเหมือนกัน แบบว่ารักเค้ามากเสียจนยอมได้ทุกอย่าง แต่เหมือนอีกฝ่ายจะไม่รักตอบ มันก็เลยเศร้าไง.... วันนี้ก็เศร้าๆ อ่ะนะ

ประโยคเด็ดของวันนี้... Oh, It's very very tragic story.... จากเรื่องรันม่า1/2 อ่ะ หึ หึ ต้องพูดด้วยสำเนียงจีนๆ นิดๆ นะ ขำมากเลย คุณไกด์จีนเนี่ย ฮามากกก ^_^ คงแปลได้ประมาณว่า โอ มันเป็นเรื่องเศร้าจริงๆ เลยน่อ :P

Shenme Dou She De [Give It All]
-Penny Dai-

Dao Zhe Li
Zhi Neng Song Ni Dao Zhe Li
Shi Wo Mei Yong Qi Pei Ni You Xia Qu
Mei You Yong Qi
Dui Bu Qi
Wo Hai Pa Kan Jian Ni De Bei Ying

Bu Ku Qi
Shuo Hao Shei Ye Bu Ku Qi
Shi Wo Bu Zheng Qi
Wo De Yan Lei Duo Me Bu Zheng Qi
Dui Bu Qi
Da Ying Wo Ni Yao Zhao Qu Zi Ji

Bu Yao Ni Shenme
Zhi Yao Ni Kuai Le
Jai Duo De Xin Ku Ye Dou Shi Zhi De
Geng Zhi De De Shi Hui Shi Yi Bei Zi
Wo Zai Ni Xin Li Zhu Guo Yi Zhen Zi

Bu Yao Ni Shenme
Zhi Yao Ni Ji De
Shei Zeng Shi Ni Zui Yi Wei De Na Ge
Na Ge Ren Shi Wo
Ye Xu Zou Yuan Le

Wei Le Kan Ni Duo Yi Ci Wei Xiao
Wo Shenme Dou She De
Wei Le Huan Ni Duo Yi Ci Wei Xiao
Wo Shenme Dou She De

*Swept Away*

รู้สึกยังงั้นจิงๆ นะ ตอนที่อ่านฟิคเรื่องนี้อ่ะ >[]< เป็นฟิคQxDที่ยาวที่สุดที่เคยอ่านมาเลย (14 ตอนยังไม่จบ) แถมยังมีหมดเลย สืบสวน ฆาตกรรม หักหลัง โรแมนส์ (อ้า ชอบฉากเลิฟซีนมั่กๆ เลย นี่เค้าให้เรทPG-13ได้งัยหว่า?) ด๊อตตี้น่ารักมั่กๆ เลย จนแทบไม่ใช่โดโรธีคนเก่าเลยอ่ะ (แต่เค้าอธิบายหมดเลยว่าทำไมโดโรธีถึงเป็นแบบนั้น สมเหตุสมผลจิงๆ) ควอเตอร์ก็น่ารัก เสียแต่งี่เง่าไปหน่อย อารมณ์ก็ผลุนผลัน ไม่ค่อยสุขุมเลย (ในเรื่องมีฮีโร่คนเดียวที่ยังมีสติอยู่ล่ะมั้ง) แต่เอาน่ะ ถีงยังงั้นก็ยังน่ารักล่ะนะ ^_^ ชอบคู่นี้จิงๆ เชียว (ที่จิงอยากให้ด๊อตตี้ร้ายกว่านี้อีกนิด ควอเตอร์จะได้ฉลาดมากก่านี้อ่ะนะ แต่แค่นี้ก็ดีพอแล้วล่ะ) นั่งอ่านติดๆ กัน 2 วัน (เสียวโดนป๊าเฉ่งด้วย) แบบไม่กล้าทำอะไรเลย หุ หุ ก็มันหนุกอ่ะ ไม่ได้อ่านฟิคมันๆ แบบนี้มานาน เขียนได้ดีมั่กๆ เลย อยากอ่านตอนต่อเร็วๆ จัง >[]< แต่เค้าเล่นเขียน 14 ตอน ภายใน 1 เดือนครึ่ง เรายังนับถือเลยอ่า ไวจิงๆ (แต่ฟิคของเจ้านี้ยาว 20 -30 ตอนเป็นปกติ ไม่รู้เค้าจะจบเรื่องนี้ไวรึเปล่า แต่อยากให้จบนะ เพราะไคลแม๊กซ์ก็ผ่านไปแล้ว.... น่าจะเอนดิ้งสวยๆ ซะที)

เรื่องนี้ด๊อตตี้โดนแกล้งซะหัวหมุน ส่วนควอเตอร์ก็โดนหลอกซะยังกะไอ้งั่งแน่ะ (ด้วยนิสัยขี้ใจอ่อนของเจ้าตัวอ่ะนะ) ทำให้สองคนนี้ต้องแยกทางกันตั้ง 5 ปี (หวาย...) คอวเตอร์ถูกจับแต่งกะลูกสาวของเพื่อนพ่อ (ที่ตอนหลังกลายเป็นตัวร้ายของเรื่อง) มีลุกสาวคนนึง (ที่คนอ่านเริ่มสงสัยว่า น่าจะเป็นลูกสาวของโดโรธีที่คิดว่าตายไปแล้ว) ส่วนด๊อตตี้ก็ใช้ชีวิตแบบลุ่มๆ ดอนๆ ตามสไตล์ของเค้านั่นแหล่ะ จนกระทั่งวันนึงในงานเลี้ยงบนโลก ทั้งสองพบกันอีกครั้ง แล้วก็แบบละครน้ำเน่า (ที่ทำไมเราถึงได้ชอบมากนักนะ?) ความรักชนะทุกสิ่ง แต่ก็แค่ชั่วครู่อ่ะนะ จนกระทั่งแผนร้ายที่ถูกวางแผนไว้เริ่มต้นอีกครั้ง เฮ้อ งานนี้สงสารโดโรธีมากกกกกกกที่สุดเลย โดนหลอก หักหลัง แถมยังเกือบต้องตายอีกตังหาก... ตอนล่าสุด ทุกอย่างก็เคลียร์แล้ว ควอเตอร์เลิกสงสัยเค้าแล้ว.. แต่เราก็หงุดหงิดอยากให้คนเขียนแกล้งควอเตอร์อีกซักหน่อยแฮะ... หึ (เพราะรักตังหากถึงได้แกล้งไง :P) เพราะที่ผ่านมาทำตัวงี่เง่าเอาการ ^_^ ...แต่เราเพิ่งเห็นควอเตอร์ทำตัวบ้าๆ ก็เรื่องนี้แหละ ทั้งเล่นยา ทั้งเดทสาวๆ (ฮา) พลิกมาดนิ่มของเค้าซะหมดเลยอ่ะ ชอบจังแฮะ :P แต่ไม่อยากเห็นด๊อตตี้ที่อ่อนแอเลย ถึงจะอยากให้เค้าอ่อนโยนแค่ไหนก็เหอะ... ว้าย สองจิตสองใจจัง

เขียนวันนี้ เพราะเขิลลลลล อ่านเรื่องนี้แล้วใจเต้น (ฮา) อยากอ่านตอนต่อไวๆ จังเลย..... (เจ้าตัวเพิ่งupdateไปเมื่อวันที่ 16 เองนะ..) ใจร้อนๆๆๆๆๆๆ อ้า จะคลั่งตาย วันก่อนดูตอนจบของอุ้ยเสี่ยวป้อ ก็บ่อน้ำตาแตกจนท่วมจอเลยมั้ง ทำเอาเรากลั้นไม่อยู่ ร้องเอาๆ ตามเค้า สัญญารักระหว่างเสี่ยวป้อ กะ คังซี ก็น่าคลั่งใจตายจิงๆ (ฮา) โฮได้น่าดูชม ฮิ ฮิ ต่อไปจะไม่ได้ฟังกลอนงี่เง่าๆ ของเสี่ยวป้อทางทีวีแล้ว คิดแล้วเหงาจัง

All good things come to an end, and I've been swept away....^_^ lol

*Bring Me To Life*

อ้า เราฆ่าเจ้าแมวนั่นไปแล้วอ่า TT_TT~ ฮืออออออ ก็โดนปลุกมาจัดร้านแต่เช้า ไอ้เราก็สะลึมสะลือสุดๆ งัวเงียจนเดินยังกะคนเมา (ขนาดนั้นเชียว?) พอมาถึงชั้นลอย ด้วยความที่มันมืดๆ ก็เลยย่ำเท้าไปตามปกติ กว่าจะรู้ตัวอีกที ก็ได้ยินเสียงแมวกรี้ดลั่น (กรี้ดจิงๆ นา) ถึงรู้ว่า อ๊า มีแมวอยู่ใต้ตีน (พึ่งเปลี่ยนรองเท้าใหม่อ่ะ มันหนาจนไม่รู้สึกว่าเหยียบอะไรเลย) พอยกขึ้นมา ก็ได้ยินเสียงแม่แมว (ที่พึ่งกรี้ดไปนั่นแหละ) ขู่ฟ่อๆ แล้วก็เห็นลูกแมวนอนคอพับ (หัวมันโตจนเราไม่แน่ใจว่าใช่ป่าว) ตอนหลังขึ้นมาดูอีกที แม่มันก็ทิ้งศพมันเอาไว้แถวนั้นแหละ เป็นความสยองขวัญของวันนี้เชียวล่ะ >_< ฮือออออออ นู๋ขอโทษ....

น่าแปลกเหมือนกันนะ ที่ตอนแรกที่เรารู้ว่าตัวเองฆ่าแมวตัวนั้นเองกับตีน O_o' สิ่งแรกที่เราทำคือ ขำอ่ะ มันเหมือนเรื่องพิศดารมากก่าความจริงยังไงไม่รู้ดิ เป็นแบบนี้ทุกทีเลย ไม่ว่าใครตาย ทั้งอากงอาม่า ตอนแรกเราจะไม่รู้สึกเศร้าเลย ยังยิ้มแย้มยังกะเป็นเรื่องปกติธรรมดามากก่า ซึ่งก็เป็นความรู้สึกลึกๆ ของเรานะ ความตายน่ะไม่ทุกข์เท่าความเป็นหรอกนะ บางทีถ้าตัวเองเป็นไรไป เราอาจจะขำกับตัวเองก็ได้นะ.... บ้ามะ? ไว้สักหลายๆ วันเราคงได้นอนร้องไห้กับเรื่องที่เกิดแน่นอนเลย TT__TT ฮือออออออออออออออ

วันนี้รู้สึกแย่...แบบพิลึกๆ ฟังเพลงBring Me To Life จนจะร้องได้แล้ว อีกเด๋วคงเบื่อไปเองแหละ...

*Kitty Kat*

มี้ มี้ เสียงแมวน้อยที่ได้ยินเมื่อไม่กี่วันก่อน ในที่สุดก็เผยตัวออกมาให้เห็นจนได้ แถมมีตั้ง 2 ตัวแน่ะ~! เหอ เหอ ไอ้เราที่วันนี้โดนใช้งานจนกรอบไปหมดทั้งตัว... (เกลียดวันหยุดนักเชียว เพราะจะต้องวุ่นขึ้นอีกเป็น 2 เท่านั่นแหละ) แค่ได้เห็นลูกแมว 2 ตัวเดินต๊อกๆๆ บนชั้นลอย ก็ทำเอายิ้มแก้มปริแล้วล่ะ ^__^ แหะ แหะ ทั้งๆ ที่แมวนั่นหน้าตาก็น่าเกลียด หูก็บานๆ ยังกะลูกค้างคาว แถมลายเสือสีเหลืองจางๆ (น่าจะส้มก่านี้อ่ะ แต่แม่มันก็สีเหลืองนิ) ไม่ใช่สเป็คเราเร้ย แต่เพราะเป็นแมวน่ะแหล่ะ ที่ทำให้แฮปปี้ได้ขนาดนี้ หุ หุ ไม่รู้คำขอของเรามันสัมฤทธิ์ผลรึไงกันนะ ตอนที่ได้เจ้าโดราโดรามาเลี้ยง ถึงมันจะหน้าตาพอใช้ ขนสีดำขลับกับแต้มขาวพองาม (ที่ตอนนี้เละเทะหมดแล้ว...) แต่เราก็ยังภาวนาขอแมวลายเสือมาเลี้ยงอยู่ดีแหละ ทีนี้เจ้าแมวบ๊องโดราก็ดันหาเมียลายทางแต้มแปลกๆ มาเป็นแฟนซะอีก (ตอนนั้น) พอเราไม่อยู่แค่เดือนเดียว มันก็ดันมีเมียใหม่เป็นลายเสือซะนี่ (แต่หน้าตาอัปลักษณ์ง่ะ) เฮ้อ.... ^_^" น่าดีใจไหมนี่?

โอ้ยยย อยากเข้าไปอุ้มมันจังเยยง่ะ แต่แม่มัน (ที่ตอนแรกนึกว่าลูกตายหมดแล้ว) ก็ยังแสดงความเป็นแม่อยู่ดีนั่นแหละ หึ หึ (รอยยิ้มชั่วร้าย) เด๋วก้อลักลูกมาซะเรยนี่ ให้มันรู้ว่านี่บ้านใคร กินข้าวใครอยู่ เหอ เหอ

...นั่นเป็นความคิดลึกๆ ของเราหรอกนะ ไม่ทำจิงหรอก (ก็ไม่แน่ ขึ้นอยู่กะสถานการ์ณ) แค่อยากเล่นกะลูกแมวเท่านั้นแหละ สมกับที่เค้าว่า ศัตรูตัวฉกาจของแมว ก็คือ คนรักแมว นั่นแล....

*Hiding at Night*

ทำไมเวลาเขียนไดต้องเป็นเวลาเครียดๆ ก็มะรู้จิเนอะ... แบบว่าอารมณ์ขึ้น ทำให้อยากเขียนทุกทีเรยอ่ะ แล้วก็ไม่อยากทำอย่างอื่นด้วย เพราะกลัวอารมณ์แย่ๆ จะปรากฏในนั้น (อย่างวาดรูปหรือลงสีน่ะ) ก็เลยต้องมาระบายในนี้...

โดนสวดเรื่องเมื่อวานไม่ได้ลุกขึ้นมาเฝ้าร้านแต่เช้า...เป็นความงี่เง่าของเราโดยแท้ แต่ว่าไม่ใช่ว่าเค้าจะไม่รู้นิสัยเราหรอกนะ เหมือนเค้าจงใจทำเป็นลืมงั้นแหละว่า ไอ้เรามันนอนตื่นเช้าไม่ได้ด้วยสิ (ความดันต่ำง่ะ) งึมๆ บ่นไปงั้นเองๆ ฮึกๆ... :-(

งานที่รับจ๊อบเล็กๆ ก็ได้ตังค์มาแล้ว... ไม่ค่อยประทับใจนักหรอก ก็งานมันเล็กๆ ง่ะ แถมเครียดอีกตังหาก ก็ไม่ได้ไม่พอใจอะไรนักหรอก (ขี้บ่นไปงั้นเองแหละ) ยอมรับว่ากลัวเหมือนกันว่างานจะผ่านมั้ย เพราะลองเป็นงานแปลที่ผ่านมือเรา เรื่องความถูกต้องก็พอไหวล่ะนะ (มั่นใจตรงนี้) แต่เรื่องสำนวนนี่สิ... จืดชืดแบบมะนาวไม่มีน้ำเรยล่ะ ยอมรับๆ (ขนาดว่าพยายามแปลฟิคที่อารมณ์เยอะๆ แล้วนา) แต่เราเป็นพวกชอบสำนวนตรงไปตรงมามากก่าแต่งเติมจนเว่อร์อ่ะ ซึ่งงานนี้เงินก็ไม่ได้มากได้น้อย เพราะว่าเราต้องพิมพ์เองหมดเรย เผลอๆ ต้องกะเวลาเองด้วยง่ะ ก็เหนื่อยจิ ยิ่งทำยิ่งเพลีย ง่วงๆ เมื่อยๆ ผลออกมาพอใจ ก็โอเคแหละ (ถ้าไม่ต้องแก้เลยจะดีมาก :p)

Hiding At Night เป็นเพลงของPenny Daiค่ะ เพราะพอตัวเลย ฟังครั้งแรกจะสยองขวัญมาก (ยิ่งดูMVด้วย) เพราะเปิดด้วยการสีไวโอลินกับเปียโนอย่างบ้าคลั่ง (ฟังแล้วเครียดง่ะ) แต่พอจบก็เป็นการบรรเลงแบบเบาๆ กับเสียงแผ่วๆ ของเพนนี่ซึ่งเข้ากันมากเลย ^_^ ความหมายของเพลงน่าจะเศร้านะ เพราะเค้าร้องแบบเศร้านิดๆ แล้วในMVก็ดูเหมือนจะไม่happy endซะด้วยสิ (ขนาดเพลงGive it All ที่คิดว่าน่าจะมีความสุข ยังออกมาเศร้าเลยอ่ะ) ส่วนเพลงที่บ้าฟังอยู่ตอนนี้คือ Bring Me To Life ของEvernescence (ทำมายชื่อมันเรียกยากนักฟร้า~!)

*beep*

วันนี้รู้สึกแย่ เพราะร้อนเหลือเกิน :-( อาบเหงื่อต่างน้ำได้เลยมั้งเนี่ย (ใช้ภาษาไทยผิดรึเปล่า?) ตัวชุ่มโชกทั้งๆ ที่ไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษแท้ๆ เฮ่อ...

กลับมาก็โดนpressureให้หางานทำอีกละ ทั้งๆ ที่เราเองยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองจะเข้ากะfieldไหน (ขอโทษที่ใช้ไทยมั่งอิงค์มั่ง นี่แหละวิธีที่เราพูดคุยจริงๆ แต่เฉพาะกะคนที่ฟังแล้วเก็ตจริงๆ นะ ก็มีแต่พี่เรานั่นแหละ...) ไอ้ที่สนใจก็ใช่ว่าจะไม่มี แต่ทำไมรู้สึกเหมือนไม่พร้อมเอาซะเลย แค่คิดถึงประสบการ์ณการสมัครงาน ก็หนาวแล้ว... เราเนี่ยไม่เอาไหนเลยจริงๆ แต่ของพวกนี้ไม่ใช่ว่าได้มาง่ายๆ นี่นะ ใช้ฝีมือส่วนนึง การแสดงส่วนนึง แล้วก็โชคอีกส่วนนึง สิ่งนึงที่เราบอกตัวเองเอาไว้ก็คือ เราคงไม่เหมาะกะการทำงานในออฟฟิสแน่ๆ เลย เคยทำมาแล้วก็เละไม่เป็นท่า ร่างกายมันประท้วงจะป่วยซะให้ได้งั้นแหละ... ไอ้เราก็ดันเกิดในบ้านค้าขาย มันก็เลยเคยชินไปแล้ว แต่ว่านะ... สงสัยไม่มีทางรวยแน่ๆ เลยอ่ะ นิสัยเรามันบอกว่างั้นอ่ะ... แต่ก็ชอบนะ รู้สึกindependenceดีออก ไม่ต้องอยู่ภายใต้ใคร ทำอะไรตามสบายได้ ^_^ แต่ไม่ใช่ขายของแบบที่บ้านแน่ๆ ล่ะ-_-" เครียดตายเลย ยุ่งก็ยุ่ง เหนื่อยก็เหนื่อย ลูกค้าก็เรื่องมากซะ... ถึงจะเป็นอะไรที่ถึงมีคู่แข่งก็อยู่ได้สบายพอตัว ไม่ต้องกังวลมากนักก็เหอะ (ก็มันขายยากอ่ะ เลยมีคู่แข่งจำกัด) ถ้าไม่บอกคงไม่มีใครเดาออกแน่เลยว่าขายอะไร :P ไม่บอกดีก่า ปล่อยให้งง เหอ เหอ

so how was I suppose to know what I should be then? >[]< อ้า.....

*back to reality*

กลับมาบ้านแล้วๆๆ เพิ่งไปได้แค่เดือนก่าๆ เอง ก็ถูกเรียกกลับซะแล้ว ที่เมืองจีนเข้าไดไม่ได้ เลยไม่ได้คุยอะไรเลย เสียดายจัง... ไว้จะค่อยๆ เล่าเรื่องที่เจอมาดีกว่า ^_^ แค่ขากลับก็มีแต่เรื่องให้เล่าซะแล้วสิ หึ หึ เวลาเดือนกว่า ว่าไปแล้วก็ไวยังกับเมื่อวานเพิ่งไป แต่ก็รู้สึกเหมือนหายไปจากบ้านร่วมปีได้เลยมั้งเนี่ย... ความรู้สึกแปลกๆ ดีจัง

กลับมาก็เผชิญกับความเป็นจริงของที่บ้าน หลังจากที่หายไปอยู่ที่อื่นจนลืมไปบ้าง ค่อนข้างแย่ล่ะมั้ง แต่มันอาจจะแย่กว่านี้ก็เป็นได้นะ เพราะงั้นเราจะพยายามแฮปปี้กับมัน ทั้งสภาพร่างกายจิตใจก็ป๊ากะม๊าที่ทรุดลงทุกวัน สถานภาพการเงินที่ย่ำแย่ลง แล้วก็ความไม่มั่นคงของความเป็นครอบครัวเรา ทำให้รู้สึกบีบคั้นจนอย่างร้องไห้เลยอ่ะ ทำให้รู้สึกอุ่นใจแค่ว่า เรายังมี "หัวใจ" กะเค้าอยู่บ้าง แต่ว่านะ "ความเห็นแก่ตัว" มันก็ยังเป็นตัวเราอยู่ดีนั่นแหละ ไม่เคยสนใจใครจริงจัง จะว่าไงดีล่ะ ที่เค้าเรียกว่า "รักไม่เป็น" ล่ะมั้ง แต่ก็ยังอยากให้ใครรักเราอยู่ดีแหละ ช่างเห็นแก่ตัวจริงๆ เลยน้า...

ออกไปอยู่กะแฟมิลี่คนอื่นเค้า ทำให้รู้สึกอึดอัดเอาการ ไม่ใช่เค้าต้อนรับไม่ดี แต่ว่ามันเป็นวงล้อมเล็กๆ ที่เรียกว่า ครอบครัว ที่ทำให้เราอึดอัดจนแทบหายใจไม่ออกนั่นแหละ ความรู้สึกของส่วนเกินมันช่างแรงกล้า แต่พอกลับมาบ้านเรา ต่างคนก็ต่างอยู่ ความเป็นครอบครัวช่างเจือจางเหลือเกิน แล้วยังเปราะบางอีกตังหาก เพียงเพราะความเคยชินกับการอยู่ร่วมกันมาหลายสิบปีเท่านั้นที่ทำให้เรายังเกาะกลุ่มอยู่ด้วยกัน ถ้าหากมีทางเลือกให้ไปล่ะก็ ทุกคนคงเลือกจากไปจนหมดแน่ๆ เลย อย่างแจ๊นั่นไง... แต่งงานมีลูกแล้วก็หายหน้าไปร่วมปี ส่งมาแค่ข่าวคราวเล็กๆ น้อยๆ กะมาเยี่ยมปีละหน มาแต่ละทีก็ยิ่งกลายเป็นคนแปลกหน้าไปทุกที เดี๋ยวนี้เราลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าเค้าเป็นพี่สาวคนนึงของเรา แต่ว่านะในใจเค้าก็ไม่ได้อยากได้น้องคนนี้เท่าไหร่หรอก ไอ้การที่ป๊ามีเมียมาแล้วสองคนเนี่ยทำให้เราสับสนมาตลอดเลยแฮะ ไม่รู้ว่าจะพูดยังไงดี ว่า เรามีพี่สาวต่างแม่อยู่อีกสามคนนะ ที่สายสัมพันธ์อะไรก็ไม่มี รู้จักแค่หน้าค่าตากะชื่อเท่านั้นแหละ ส่วนพี่ชายอีกสองคนที่ชะตากรรมเดียวกับเรา (เจออะไรมาด้วยกัน) ต่างก็มีโลกส่วนตัวของตัวเองเหมือนกับเรา สิ่งที่เรามีเหมือนกันนอกจากความชอบบางอย่างแล้ว ก็คือ ความเหงา นั่นแหละ...

ไม่รู้ทำไมถึงต้องร้องไห้เวลาคิดถึงเรื่องพวกนี้ทุกที แต่ถ้าไม่คิดมันก็กลายเป็นปฏิเสธความจริงไปก็เท่านั้นแหละ... แต่เกลียดตัวเองเวลาร้องไห้จัง ตาแดงๆ จมูกแดงๆ น่าเกลียดเป็นบ้า (ก็ไม่ได้น่ารักอะไรอยู่แล้วนิ)

ไม่ได้แตะคอมพ์ตัวเองมานาน โอ้ยยยยยยยยยยยยยยย สุดแสนดีใจ อย่างน้อยมีเรื่องดีๆ สักเรื่องก็ดีแล้วล่ะ

*One Fine Day*

กรี้ดดดด เหลืออีก 3 วันแล้น~!!!! >[]< มีแต่เรื่องต้องทำเต็มไปโหมะ ย้ากก พยายามเข้า~! T-T

เรื่องฮิต เรายกให้คิลน้อยไปแล้ว (ไหนๆ ก็อยู่กลุ่มเดียวกันนิ) เค้าขออะไรโชตะๆ อีกตามเคย อุ อุ เราก็ว่าจะต้องรีบทำให้เส็ดก่อนไปอ่ะนะ ไม่รู้ว่าจะออกมาโอเคอ๊ะป่าว (แต่ภาพที่ค่อนข้างเร่งนี่ออกมามักจะชอบซะมากก่าภาพที่ตั้งใจอ่ะ) แล้วยังต้องแปล missing by a mile ฟิคGWให้จบบทที่ 21 อีกตังหาก กรี้ดดดด (ตอนนี้เหลือแค่ 20-21 แหละ) อึกกกกกก คิดแล้วจะกระอักใจตาย บ้าจังเยย อู้มาตลอดจนถึงตอนนี้แหละ ฮือออออออ.... ต้องออกมาห่วยแน่ๆ เรยง่ะ..

อ้อ งานโอเล่ (ทำไมมันถูกเรียกว่างั้นหว่า? มะเข้าใจ) หรือ C&A ก็จบไปแล้ว เราได้ไปแค่วันเสาร์ เพราะพี่บ้าไปไม่ไหว เลยไปนั่งขายโดจินแทน ต้องสวมวิญญาณนักขายแทบแย่แน่ะ...แล้วก็ไปเดินๆ ดูคอสเพลย์ (มีแต่ชี่ ที่ไหนๆ ก็มีแต่ชี่ กะกะเทยแต่งโป๊ วุ้ย...) กะโดจินกลุ่มอื่น (เค้าทำกันได้ดีจังแฮะ...) เอามาปรับปรุงของกลุ่มเราให้เจ๋งขึ้นก่านี้อีก แต่ตัวเราจะไม่ได้อยู่ทำแล้วเนี่ย... คิดแล้วเสียดายยยยง่า...แต่งานนี้ก็สนุกโอเคนะ ^_^ เจอโนจังในชุดชี่ดำ (อีกล่ะ) ผึ้งเปงไป่อี้ถังที่โดนเรียกว่า โซฮี ทั้งวัน หุ หุ ดันใส่ชุดสีชมพูนิ แหม อยากแต่งเปงมูนักจังแฮะ... [ขบวนผีสาวเรอะ?]

วันนี้นั่งดู เทพบุตรถังแตก (ทำไมเราถึงชอบเรียกมันว่า เทพบุตรตกยาก ฟะ?) ก้ากกกสึงิอุระเปงบ้าเรย ฮา น่ารักดีอ่ะ (จำชื่อจีนมะได้) เวลาจู๋จี๋ (?) กะไท่หลาง (ทาโร่) โว้ยยยย น่าร้ากกกอ่า ตลกดี ชอบมาก คิก มิมุระแพ้ขาดเรยงานนี้ เย้ ไท่เหม่ย (ไท่หลางในชุดเมด) น่าร้ากอ่า.... ว่าจะไม่ปิ๊งเค้าแร้วน้า... อดมะได้อ่า... ชอบตอนแต่งชุดหญิงชะมัด หึ หึ เรานี่น้า...

เด๋วว่าจะนัดเจอเพื่อนก่อนไปล่ะ เด๋วจะไม่ได้เจอกันแล้วนิ.. อืออออออ คิดถึงๆๆๆๆ ใครดีน้า.....

*Wo He Ni*

เบื่ออ่ะ ไม่มีคนขอฮิท5พันซักที (จะไปยื่นให้คนรู้จัก มันก็กะไรอยู่ อยากได้คำขอจากคนอื่นมั่งอ่ะ) กำหนดการ์ณว่าจะวาดฮิทอีกหนึ่งฮิทให้ทันก่อนถูกส่งไปเมืองจีนเรยรวนหมดเรย... ไม่ได้อยากบ่นหรอกนา แต่ถ้าไม่ต้องมานั่งคิดมากว่า จะได้อัพเวปอีกรึเปล่าก็ไม่รู้ เราก็คงไม่สนหรอกนะเนี่ย ว่าคนจะขอฮิทอ๊ะป่าว (ก็เพิ่มตัวเลขไปเรื่อยๆ จนก่าคนขอฮิทจะโผล่มานั่นแหละ) ไม่รู้เราวางเคาน์เตอร์ไว้ผิดตำแหน่งอ๊ะป่าวอ่ะ ใครๆ ก็มองข้ามล่ะมั้งเนี่ย T_T เฮ้อ....

เมื่อวานไปเรียนภาษาจีนเป็นวันสุดท้าย มีสอบ ทำไม่ค่อยได้ เรยเปิดหนังสือมันซะเรย (อ.เค้าไม่ว่าอะไรนิ) แต่ก็ยังผิดเยอะอยู่ดี อุ อุ แบบนี้สิถึงจะสมเป็นเรา >///< ไม่ผิดเป็นไม่ได้เรยนะ อ. เค้าก็บอกว่า ถ้าเธอหลับล่ะก็ คงได้คะแนนดีกว่านี้แหละ แหมมมมม ก็นะ... บางวันเราก็นอนมาน้อยเหลือออ (นอนเช้า) ไปเรียนก็สลึมสลืออ่า... แง้วววว แล้วเค้าก็ให้ร้องเพลง หว่อเหอนี่ (ฉันกับเธอ) ของเติ้งลี่จิง อีกแหล่ว (เพลงของนักร้องคนนี้นี่ยอดฮิตจิงๆ นะ คนในห้องเราเคยฟังมาแล้วหลายคน) คราวก่อนร้องเพลง หลิวซิงยี่ ของF4 แล้วไม่จ๊าบพอสำหรับเหล่านร. เก๋าๆ ในห้อง (ฮา ในห้องเรามีคนอายุรุ่นป๊าเราหลายคนอ่ะนะ) เลยไม่ค่อยพอใจกันเท่าไหร่ ^_^ ส่วนเราหรอ หึ หึ ร้องง่ายยยยยจาตายยย ตอนนี้ไม่ดูเนื้อก็คลอตามได้แล้ว อิ อิ แต่ถึงไงก็ชอบ นี่เย้าเตอะอ้าย (ความรักที่เธออยากได้) มากก่ากันเยอะ น่าร้ากกกก่าด้วย อา... จะไม่ได้ไปเจอเพื่อนๆ อีกแล้ว ไม่ได้เจอเหล่าซือด้วย คิดแล้วเหงาจังแฮะ... T_T

ต่อไปก็จะพยายามทุ่มเทภาษาจีนให้เก่งก่านี้ ^^' อืมมมมมม....

*RO fair & MTVasia award*

งีมๆ ไม่ได้เขียนหลายวัน... งานRO วันเสาร์ เราอดไปง่ะ... อุตส่าห์ทนอดหลับอดนอน นั่งปั้มโดจิน สุดท้ายก็ไม่ได้ไป แง้.... พี่บ้าได้ไป (แต่ไปในสภาพโทรมสุดๆ เพราะก็ไม่ได้นอนเหมือนกัน) แถมกลับมาบอกว่า ได้เจออ.ลี เมียวจิน ด้วย ฮึ... เราเรยประท้วงซะด้วยการนอนมันทั้งวันเรย (ถ้าไปสงสัยว่าจะไปล้มตึงแถวนั้น เพราะเห็นจากรูปว่าสยามแดดแรงแค่ไหน) ชดเชยที่ไม่ได้นอนติดต่อกันสองวัน... งึมๆ เลยไม่มีอะไรจะพูดถึงงานRO นอกจากบ่นๆๆๆๆ ว่า ไม่ได้ไปง่ะ

เมื่อคืนนั่งดูเทป MTV Asia music award ล่ะ แง่งงงงงงง ที่เจ้าบ้า d2Bได้นั่นแหละ แง่งงงงง หงุดหงิดเปงบ้าเล้ย หึ แต่ที่หงุดหงิดยิ่งก่าคือ ตอนที่อีนังโฆษก (เสียงน่ารำคาญเปงบ้า สำเนียงก็ผิดๆ อีก) ดันพูดออกมาได้ว่า Jay Chou เป็น R&B king ของไต้หวันอ่ะดิ หนอยยยยย หยั่ง Jay Chou น่ะรึจะสู้David Tao ของชั้นนนนได้ คนละเกรดเฟ้ยยยย ฟังเพลงของคนสองคนนี้แล้วก็รู้เรยว่า หยั่ง Jay น่ะ ยังเด็กๆ อยู่เรย เชอะ กะอีแค่โดนMTVปั้นเอาก็แค่นั้น.... ด้วยเหตุผลพวกนี้ งานMTVปีนี้ของเอเชีย ก็เรยกร่อยเสียยิ่งก่ากร่อย น่าเบื่อที่สุด... ปีที่แล้วว่าแย่แล้วนา... ปีนี้ยิ่งเห่ยก่าเก่าอีก ทั้งงานพยายามจะให้ออกร๊อค แต่ทำได้มากสุดก็แค่ป๊อปร๊อค ไม่เห็นมันจะร๊อคกันตรงไหนเรย เชอะ...(ขอโทษด้วยที่ตอนนี้เรากลายเปนสาวกChannel [V] chinese เต็มตัวไปซะแล้น)

ขอโทษด้วยที่ช่วงนี้หงุดหงิดไปหน่อย... ~^_^~ อ้อ เปลี่ยนเวปใหม่แล้วน่อ แล้วเราก็เปิดรับรีเควสภาพ 5000 ฮิทแล้วด้วย ใครเปิดBBS ก้อขอได้เรยนิ อิ อิ ถ้าไม่มีใครขอล่ะก็ เราจะบายฮิทนี้มันซะเรยนะ.. (กะชิ่งเต็มที่อยู่แล้น)

*A&W Rootbeer can*

หุ หุ ว่าด้วยของกินอีกแล้น :P ตอนนี้ติดไอ้นี่อยู่ค่ะ กินมันทุกคืน หึ หึ แต่ต้องแช่เย็นมากๆ หน่อยนะ เพราะมันหายเย็นเร็วเหลือเกิน แบบว่าแป๊ปก้อไปซะแล้น... กินตอนเย็นเจี้ยบเนี่ย รู้สึกดีเปงบ้าเรย อิ อิ เข้าใจความรู้สึกคนกินเบียร์ขึ้นมานิดๆ เรยอ่ะ หุ หุ เรากินไม่เป็นหรอกนะเบียร์น่ะ ชอบบาร์คาร์ดี้ บรีเซอร์มากก่า (กะลังอร่อยเชียว) แต่พี่เอารูทเบียร์ให้กิน ปกติไม่ค่อยอยากกินเท่าไหร่ (ชอบโค้กมากก่าอ่ะ) เพราะมันขมๆ ไปนิด แต่หลังๆ เริ่มเบื่อชาเลม่อนแล้ว (อันนั้นกินมาหลายเดือน) เรยอยากลองกินอะไรใหม่ๆ ม่าง ~^_^~ กินแล้วก็ โอ้ ไม่เลวนิๆ ฮิ ฮิ ใช้ได้ๆ ตอนนี้ก็ขอกินไอ้ไปก่อนแร้วกันนิ จนก่าจะเจออะไรน่าติด (เหอ เหอ)

วันนี้เรียนภาษาจีนมา 2 ที่แน่ะ... ชักรู้สึกแล้วว่าเราเข้ากะครูผู้ชายได้ไม่ดีเท่าผู้หญิงเลยอ่ะ แบบว่า รู้สึกว่าเค้าสอนไม่ถูกประเด็น อาจไม่ใช่ไม่เก่งหรอกนะ แต่พอเราเรียนทีไร ชอบคิดว่า ว้า ผู้ชายเนี่ยสอนไม่รู้เรื่องเลยแฮะ... เลยพลอยขี้เกียจๆๆๆๆๆๆๆๆ เวลาไปเรียนทุกที แต่กะครูผู้หญิงจะประมาณ ว้าว เข้มข้นดีจัง (ทั้งที่ความกระตือรือร้นของทั้งคู่ก็พอๆ กันแหละ) แล้วก็ตั้งอกตั้งใจทำการบ้าน ขยันออกเสียงตาม อืม.... เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วอ่ะ แต่อย่างว่าล่ะนะ เรามักจะคิดว่า ผู้ชายเนี่ยขาดความละเอียดอ่อนชะมัดเรยแฮะไม่ใช่เป็นติ๋มนะ แต่ไอ้ความรู้สึกมันบอกว่า เว้ยยยยย หยาบจังเลยอ่ะ ต้องเรียกว่า Insensitive ล่ะมั้งเนี่ย แบบว่า เค้าชอบพูดทำนองว่า อยากให้สอนอะไรก็บอกได้นะ ในขณะที่ครูผู้หญิงก็จะประมาณ เอ้า พูดตามเลยนะ (ถ้าผิดล่ะก็ไม่มีเว้นแน่นอน) แบบเราคงจะชอบให้คนบังคับมากก่าที่คิดละมั้ง ก็มันนึกมะออกนี่หว่า ว่าตัวเองขาดอะไร จนกระทั่งเจอเข้าจังๆ น่ะแหละ ถึงได้รู้ว่า เออ แฮะ ไม่เห็นรู้ตรงนี้เรยอ่ะ... ความรู้สึกเราก็ช้าเหมือนกันแฮะ....

อ้า เมื่อยมือ (ขนาดพิมพ์นะเนี่ย) แค่นี้น้า :3 กลับไปกินรู้ทเบียร์ต่อก่อนล่ะ อ้าาาาา... ชื่นใจ :P แผล่บ (เลียปาก) หุ หุ

*One Last Cry*

เมื่อคืนนั่งดู Full Metal Panic อีกรอบหล่ะ อิ อิ พระเอกขำกลิ้งดี นางเอกยังกะผู้ชาย (แบบว่า 'แมนมากค่ะ') หึ หึ ไม่ได้ดูอนิเมซะนาน ^^ รู้สึกดีจัง ถึงจะดูแบบผ่านๆ ก็เหอะ (ข้ามเยอะเรย) เรื่องนี้ไม่มีตัวที่ชอบเปนพิเศษ เรยไม่รู้สึกอะไรมาก แค่เอามันส์ล่ะมั้ง อืม ฉากสู้ก็ทำได้ดีนะ (สมเปนstudio Gonzoจิงๆ) แต่หุ่นดูไม่เท่ห์เรยอ่ะ... แง้วว ดูขาดๆ เกินๆ ไม่ติดตาเอาซะเรย ฟุ ฟุ

เมื่อวานป๊าจู่ๆ ก็ได้คุยกะเจ๊ แล้ว... (สยองขวัญเกินบรรยาย) อันนั้นไม่เท่าไหร่หรอก ที่ทำเอาเราอึ้งไปเลย ก็ตอนที่ป๊าบอกว่า เลิกวาดรูปซะเหอะ นั่นแหละ แบบว่า เหมือนโดนเคาะเข้าที่หัวยังงั้นแหละ แถมม๊ายังเสริมว่า อีกสักสองปีค่อยกลับมาวาดใหม่ก็ไม่สายนี่ (คิดไรของเค้าเนี่ย?) ง่า............. ทำเอาเราพูดไม่ออกบอกไม่ถูกไปเรย หัวมันเคว้งๆ ยังไงชอบกล บอกเราที่วาดมาตั้งแต่จำความได้ว่าไม่ให้วาดแล้วเนี่ย มันเหมือนกับบอกว่า เลิกหายใจซะเหอะนะ อยากร้องไห้จัง แต่ต้องกลั้นไว้ เพราะไม่ใช่เด็กๆ แล้วน่ะ (แต่สีหน้าต้องออกแน่ๆ แหละ เพราะเราเก็บความรู้สึกไม่เก่ง) แค่คิดน้ำตายังพาลจะไหลเรยอ่ะ พี่มันพูดว่า นี่เลิกทำปากเบ้ซะทีเหอะ เอ๋ นี่เราทำหน้าแบบนั้นเรอะ ไม่รู้เรย ก็คนมันทำอะไรไม่ถูก หน้าก็ออกอาการจะไปแล้วด้วย... คิดอะไรไม่ออกง่ะ ไม่ใช่ไม่รู้หรอกนะว่า เราวาดรูปไม่รุ่ง งั้นๆ ก็งั้นๆ ไม่เห็นมีอะไรพิเศษ แต่มันเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้รู้สึกว่าตัวเองพิเศษ ถ้าเลิกมันแล้ว นี่ชั้นจะยังเป็นตัวชั้นอยู่รึเปล่านะ? แค่คิดยังไม่อยากจะคิดเลย ฮือออออออออออออ

อ๊า ขอฟัง One Last Cry ของเถาเจ๋อ ให้หายอยากเถอะ อยากร้องไห้โฮสุดๆ ไปเรย แล้วก็ลืมๆ มันซะ >_< ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย....

วันนี้ขอไม่คิดอะไรดีก่า T_T ....

*Coffee Addictive*

ท่าทางเราจะติดกาแฟหนักแฮะ ทุกเย็นต้องวิ่งไปเซเว่น ซื้อกาแฟผสมโอวัลตินกิน ที่จิงเพราะมันเปนทางผ่านน่ะนะ ไปร้านการ์ตูน แล้วก็ตรงไปเซเว่น ทำจนเป็นกิจวัตรไปแหล่ว เหอะ เหอะ :P แต่ที่จิงก็บ้ากาแฟจิงๆ น่ะแหละ ชอบกาแฟสตาร์บัคมากเยย เสียแต่มันแพงเปงบ้า กินทีเดียวหมดตัว เหอ เหอ ที่ร้านอื่นก็พอไหวแหละ แต่กินบ่อยๆ ก็ไม่ค่อยดี (ต่อร่างกายและกระเป๋า) นึกว่า กลับจากอังกฤษจะกลายเป็นบ้าชาซะอีก แต่หลังๆ ถ้ามีชา ก็กินชาบ้างแหละนะ :) ตอนนี้พยายามกินชาขมบ้างแล้ว กินชานมบ่อยๆ มันรู้สึกไม่ค่อยดี

ร่างกายเต็มไปด้วยน้ำตาลยังไงไม่รู้เดี๋ยวนี้ สงสัยมาพักใหญ่แล้วล่ะ ว่า ตั้งแต่ที่กินเจเนี่ย (ที่จิงเป็นมังสฯค่ะ แต่เรียก เจ มันสั้นดีอ่ะ) ตัวก็เริ่มมีกลิ่นอ่ะ...แบบว่า กลิ่นคล้ายๆ น้ำตาลง่ะ ที่จิงมันเริ่มที่พี่ชายเราน่ะ (เค้าก็กินเจเหมือนกัน) กลับมาบ้านทีไร ตัวงี้ฉึ่งมาเชีย.... กลิ่นหวานๆ ฉุนๆ ง่ะ ไม่เหงหอมเรย แหง่ะ เราก็นึกว่า กลิ่นเหงื่อมั้ง เจ้าตัวกินข้าวเป็นกระบุง กับนิ๊ดนึง พอมาดมตัวเองดูบ้าง อ๊า เราก็เริ่มมีกลิ่นคล้ายๆ งั้นแล้วง่ะ ถึงจะจางๆ ก็เหอะ แงงงงง ไม่อ๊าวววววววว แย่ที่สุดเรย ต้องเปนเพราะกินแป้งเข้าไปเยอะแน่ๆ เรยอ่ะ... T_T (กินเจมันกินไรได้บ้างเล่า) ตัวมันเริ่มกลั่นน้ำตาลออกมาได้แร้วมั้งเนี่ย ฮือออออออ บ้าที่สุด พิลึกชะมัดเรย...

กินเจมาร่วมจะ 5 ปี ได้แล้ว ถึงจะไม่ต้องนั่งกังวลเรื่องน.น ตัวก็เต๊อะ (ที่จิงก็ไม่เหนแคร์อยู่แล้วแหละ) กินแต่ผักๆๆๆ กะ ข้าวๆๆๆๆๆๆๆ ไม่เลือกมากกก ก็สบายดี ลำบากนิดๆ เฉพาะเวลาออกไปกินข้าวกะเพื่อนนั่นแหละ ทำเอาหาเพื่อนลำบากไปด้วย (นึกสีหน้าพี่ที่เคยไปฝึกงานด้วยกันออกเรย) ประมาณ ช่างมันฉันไม่แคร์ อยู่คนเดียวก็ด๊ะ สบายใจก่าด้วย แต่ที่จิงแล้วเราขี้เหงาก่าที่คิดซะอีก แล้วก็ต้องมานั่งเครียดว่า นี่เค้าจะมองเราแบบไหนนะ? ประหลาดมากเรยหรอ เราเนี่ย? นี่จะต้องไปซัวเถาแล้ว เราก็ต้องมานั่งคิดๆๆ ว่าจะเปนไงบ้างน้อ? แต่เรามันประเภทไปตายเอาดาบหน้าล่ะมั้งเนี่ย คิก :) เด๋วก็รู้เองล่ะ เนอะ หึ หึ....

เริ่มต้นด้วยกาแฟ จบด้วยกินข้าว อืมมมมมมม...... วันนี้วันอะไรเนี่ย?

สองคืนนั่งปั่นปกโดจินให้ไซจัง (ที่จิงมันก็ไม่ได้ยากไรหรอก แค่นั่งคิดรูปแบบอ่ะนะ) ทำไปทำมานอนยันบ่ายทุกวัน หุ หุ ไม่ดีเรยเนอะ ถ้าใครอยากเห็นต้องไปดูที่งานเซ็นทรัลพระราม2 (ใช่ไหมหว่า) เดือนหน้าน้า... แต่เราคงไม่อยู่ดูแฮะ แย่จังนิ -_- ว่าจะไปคอสเปนเพื่อนกะเพื่อนเราซักหน่อย เรยอดเรย..

อ้า อยากดูหนังจังเรยยยย ใครก็ได้พาชั้นไปที (ไม่อยากนั่งดูคนเดียว) lotrก็พลาดซะแร้ว (เจ้าพี่บ้า) ช่วงนี้มีหนังดีๆ ดูมั่งมั้ยเนี่ย? อ้ากกกก อยากดูหนังก่อนอดดูอ่า... (แง้ว ที่ซัวเถา จามีโรงหนังบ้างไหมน้อ) ไปดูHeroดีมั้ยน้า.... (หนังจีนหาที่นั่นดีก่ามั้ง) ฮืออออออ

ต้องฝึกภาษาจีน แต่ตอนนี้พูดอะไรไม่ออกเยยง่า.... มานั่งคิดๆ ดูแร้ว เราเนี่ยท่าจะมีดวงกะบ้านนอกแฮะ ตอนแบร์ดฟอร์ดนั่นก็หนนึงแย้ว บ้านนอกสุดฤทธิ์ นี่ยังจะไปบ้านนอกจีนออก หุ หุ แต่ก็ดีนะ ไม่แออัดเหมือนในตัวเมือง อากาศคงจะดี (เหมือนเมืองไทยไง บ้านนอกอากาศดี้ดี กรุงเทพฯสุดแสน...) คงได้ใช้ชีวิตสบายๆ ผ่อนคลายๆ ล่ะมั้ง แล้วก้อตั้งหน้าตั้งตาเรียนๆๆๆๆๆๆๆ ไม่รู้ว่าจะเข้ากะบ้านที่ไปขออยู่ได้อ๊ะป่าว กลัวง่ะ...

วันนี้ก็ร้อนนนนนนสุดๆ อีกหนึ่งวันแล้วนะ แย่จังเยย ไม่กล้าย่างเท้าออกจากบ้านเรยอ่ะ ขนาดอยู่บ้าน เหงื่อยังแตกพลั่กๆ เรย ฮืออออ
ใช้งานโอเอบอร์ดได้แล้ว สุดแสนจะแฮปปี้จังเรย อิ อิ คงถือโอกาสช่วงนี้วาดบอร์ดคนอื่นบ้างล่ะนะ ก่อนจะอดเล่น (เริ่มนับถอยหลังวันแหล่ว...)

เมื่อคืนนั่งดูอุ้ยเสี่ยวป้อ หุ หุ น่ารักจังเยย พระเอกเนี่ย สาวๆ ในเรื่องก็น่าร้ากกก ชอบดูเรื่องนี้มากเยยค่ะ อีกเรื่องที่ตามดูอยู่ก็เรื่อง meteor gardenนั่นงัย (อืม นั่งดูช่อง 3 ตลอดเรยแฮะหมู่นี้) ที่ได้ดูเพราะมันมาเวลาดี (ช่องไอทีวีมาไวไป ไม่ได้ดูทุกที) แถมแม่ก็เปนแฟนช่อง3อยู่ด้วย (ปกติจาดูละครเน่าๆ ของเค้า แต่ถ้าไม่มี ก็ยอมดูของมีสาระก็ได้ อ้าว...) ติดใจพระเอกที่ชื่อ ฮัวเจ๋อเร่ย อ่ะ เพราะหน้าตาดีสุด (ใสๆ ดี สเป็คเรา) ท่าทางไม่งี่เง่าดี แล้วก็..... เหตุผลหลักคือว่า เค้าแสดงเปน ยามาดะ ทาโร่ ด้วย กรี้ดดดดดด อยากดูอ่า เรื่องนี้ สนุกมาก เห็นภาพที่เค้าใส่ชุดเมดแล้วแทบคลั่ง อ้ากก เปนผู้ชายที่เหมาะกะชุดแม่บ้านอย่างแรงงงงง อย่างที่อ.คนเขียนว่าไว้จิงๆ ล่วย อ้ายย ไจ๋ไจ๋ (พึ่งจารู้จักชื่อเล่นเมื่อคืนเอง) หุ หุ ตอนนี้เรยมีแต่คนหาว่าเราบ้าตามเค้า เราป่าวนะ เราชอบแค่คนนี้เท่านั้นแหละ อีกคนที่พอทำเนา ก็คนที่เล่นเป็น เต้าหมิงซือ นั่นแหละ พอไหวๆ ยกเว้นทรงผม (ทำได้งัยเนี่ย) นึกว่า หลุดจากโรงบาลบ้า (พระเอกมันก็บ๊องจิงๆ อ่ะแหละ) นอกนั้น.... ไม่อาววววววด้วยหรอก ^^' ช่ายๆ แล้วก็นะ ไปโหลดเพลง 'หนี่เย้าเตอะอ้าย' ของ penny dai (นางเอกของเรื่อง) ที่จิงๆ แล้วต้องเปนเพลงปิดของละคร แต่ช่อง3 มันจะโปรโมF4ท่าเดียวมั้ง เลยเปลี่ยนมาใช้เพลงF4หมดเรย บ้าจัง เพลงเค้าออกจะน่ารัก แบบว่าใสๆ ห้าวนิดๆ เสียงก็ดี (ฟังเสียงคนพากษ์นางเอกภาคไทยแล้วขำกลิ้ง ห้าวซะเหลือเกิ้น) ทำนองลื่นหู ฟังแล้วอยากร้องคลอมากก่าเพลงF4ตั้งเยอะ เราไม่ค่อยชอบเพลงของF4อ่ะ ป๊อปตลาดซะ... ไม่เห็นติดใจแบบเถาเจ๋อเล้ย (หุ หุ รสนิยมส่วนตัวอ่ะนะ)

พล่ามๆๆๆๆ แล้วก็พล่ามๆๆๆๆ ถ้าคิดอะไรออกอีก อาจมาเขียนต่อนะ หึ หึ... อ้อ RAGONแก้ชื่อให้เราแล้ว โอ้ ดีใจจัง.... เขินที่ถูกเอาไปรวมกะภาพสวยๆ ของซูจังเปงบ้าเยยอ่ะ

เย้ มีที่ระบายแล้นนน ดีใจจัง ^_^
วันนี้ไปดูที่ ragnarok.in.th มาล่ะ ภาพRO แฟนอาร์ตที่ส่งไปก็ได้ลงแล้ว แต่ทำไมเค้าถึงเขียนชื่อเราผิดนะ แถมยังให้ภาพของzooจัง เปนภาพเราเฉย :( ของเค้าออกจะเริ่ด ก็รู้สึกพิลึกดีอ่ะ แถมงานนี้ใครชื่อจิงอะไร ก็ได้ลงกันหมด แย่จัง ไม่อยากให้ใครรู้จักชื่อจิงเรยแฮะ เขินอ่ะ หวังว่าเค้าจะรีบๆ แก้ให้เรานะ ^^

ช่วงนี้ฟังเพลงของเถาเจ๋อ [ David Tao ] อย่างบ้าคลั่ง กรี้ดสุดๆ ชอบๆๆๆๆๆๆๆ อ่า เสียงเค้าเพราะมากกกกกกกกกก เป็นนักร้องไต้หวันคนแรกเรยมั้งที่เรายอมรับว่า หลงอ่า...หลงเสียงเค้า (หน้าตาคล้ายๆ สมพลที่ดูดีก่าหลายขั้น) เฉินเสี่ยวชุน [ Jordan Chan ] ก็ชอบนะ แต่เถาเจ๋อคนนี้ร้องเสียงนุ่มก่า แถมแนวR&B แบบที่เราชอบซะด้วยสิ ฟังเพลงOne last cry [ originalเปนของBrian McKnight ] แล้วกรี้ดมาก สำเนียงอังกฤษดีสุดๆ หุ หุ ใครมีเนื้อร้องพินอินของเพลงจีนของเค้าล่ะก็ ขอหน่อยสิ ถ้าใครสนใจเพลงจีน มาmsnคุยกันนะ หุ หุ แลกความรู้กัน

วันนี้พ่อบอกจะส่งเราไปซัวเถา อ่านะ... ไม่ใช่ไม่อยากไปหรอกนะ แต่ท่าทางเค้าจะส่งเราแค่ขาไปอ่ะ ขากลับต้องหาตังค์เองแหงมๆ โอยยยย เสียวจัง ภาษาจีนยังพิกลพิการอยู่เรย จะไหวไหมเนี่ย
วันนี้รู้สึกแปลกๆ เพราะมีแต่เรื่องแปลกๆ แถมฝนก็เทเอาๆ อีกตะหาก (ไม่ชอบอ่ะ) แต่ก็ดีก่าไม่มีเรื่องอะไรเรยอ่ะเนอะ ^__^

เกือบลืมแน่ะ วันนี้วันValentineใช่ป่ะ หึ หึ ลืมสนิทเรยมั้ง เปนอีกปีที่เงียบเหงาสำหรับเราอ่ะนะ แต่ไม่ได้รู้สึกว้าเหว่อะไรหรอกนะ ไม่เหงอยากได้ดอกไม้ รึชอคโกแลตเรย ไม่อยากให้ใครด้วย ตอนนี้เบื่อชอคโกแลตไปแล้ว ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนออกจะชอบกินอ่ะนะ ฟุ ฟุ ใครหวังจะได้จากเรา คงต้องกินแห้วแหงมๆ (อา.... ไม่มีความเปงผู้หญิงหลงเหลืออยู่เรยนะเราเนี่ย)

ก็happy St.Valentine's Day กันนะคะ ขอให้มีฟามสุขกันมากๆ เยย :P