:+ a World Where Roses Bloom :+:

ดู: Labyrinth
ฟัง: La vie en rose หลายเวอร์ (ชอบเวอร์ของ Cyndi Lauper กะเวอร์ฝรั่งเศสรึเปล่านะ..ไม่แน่ใจ แต่เพราะดี)

สัปดาห์ที่ผ่านมาตกอยู่ในอาการคลั่ง"Goong"อ่ะ ไม่เป็นอันกินอันนอนเพราะเรื่องเนี้ยแหละ 555 ตอนนี้ก็ยังบ้าอยู่ อยากดูละครจังเลยอ่า แต่ยังหาวิธีโหลดไม่ได้ ฮือออออออ แม้แต่OsT ก็ยังดูดไม่สำเร็จ ฮึ้ยยยยย Y_Y อย่างน้อยก็อยากอ่านตอนล่าสุดอ่ะนะ กะลังมันส์เลย ถึงจะเริ่ีมรู้สึกว่าลากเรื่องพิกล ช่วงหลังๆ อ่ะ แต่น่ารักให้อภัยได้ เข้าช่วงทรมานพระเอกแล้วด้วย หลังจากให้นางเอกชีช้ำกะหล่ำปลีอยู่นาน แต่ช่วงนั้นก็ฮาดีอ่ะ ชอบความบ้าของนางเอกโคดๆ นี่ถ้านางเอกกะพระเอกไม่ลงเอยกันมีหวังเราได้เป็นบ้าอีกรอบแน่ ฮืออออออออ ยิ่งลางไม่ดีอยู่ด้วย พระเอกงี่เง่าดี นางเอกก็งี่เง่าดี เข้ากันได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อเลยแฮะ 5555 น่ารักดีอ่ะ ไม่ได้คลั่งการ์ตูนผู้หญิงนานแล้วนะเนี่ย ถึงจะอ่านการ์ตูนผู้หญิงเป็นหลักก็เหอะ แต่ไม่ค่อยคลั่งเท่าไหร่ แบบที่ถ้าไม่ได้อ่านต่อแล้วจะลงแดงเนี่ยหายากนะ พูดถึงแล้วก็อยากอ่านต่ออออออออ~~~ กรี้ดดดดดดดดดดด (บ้าไปแหล่ว) อยากให้ใครเอาเข้าเมืองไทยจัง แต่เสียวSICทำเสียเหมือนคราวYurekaชะมัด แปลได้น่าสยองมากๆๆๆๆ อ่านแทบไม่รู้เรื่องเลยอ่ะ ช่วงนี้ไปนั่งเปิดYoutubeดูละครแล้วมันไม่สะใจง่ะ..เน็ตเราอืดด้วยอ่ะ

เพิ่งซื้อPlanetes DVD setมาล่ะ หลังจากทำใจอยู่นาน เพราะแพงพอสมควรเลยอ่ะ เฮ่อ แต่ก็ดีใจที่ได้ดูของแถมในแผ่นนะ มีซับEngแล้วค่อยอุ่นใจหน่อย อ้อ แล้วก็เพิ่งซื้อLabyrinthมาด้วย 60 บาทเอง เหอ เหอ แต่เปิดในคอมพ์ไม่ได้แฮะ ่เปิดในเครื่องเล่นDVDได้ (ฟู่) ตอนเด็กๆ ดูด้วยความสยองขวัญมากเลย เพราะมันน่ากัวน่ะ แต่พอโตแล้วมาดู เอ๊ะ ก็ไม่ได้มีอะไรนี่หว่า ออกจะธรรมดาด้วยซ้ำ แต่ตอนนั้นเรากลัวจิงๆ นะ ปนประทับใจ เพราะชอบนางเอกมากกกก น่ารักโคดๆ เดวิด โบวี่ สมัยหนุ่มๆ ก็มาดแมนไม่เบา เทคนิคการถ่ายทำนี่ยากน่าดู ถึงจะกลายเป็นของกล้วยๆ ไปแล้วในสมัยนี้่ก็เหอะ พอดูMirror mask แล้วก็คิดถึงเรื่องนี้มากๆ ชอบทั้งสองเรื่องเลยแหละ เป็นอาการของคนเพ้อฝันที่เข้าท่าดี ตอนเด็กๆ ดูแล้วมึนๆ แต่โตแล้วก็เข้าใจเนื้อหามากขึ้น มันเป็นอะไรที่อินได้ง่ายดีนะ รู้สึกว่าเราจะติดใจฉากแต่งตัวสวยๆ ของทั้งสองเรื่องนี้เลยแหละ ตอนที่ซาร่าไปงานเ้ต้นรำ กะตอนที่เฮเลน่าโดนจับแต่งตัวตุ๊กตาน่ะ ทำออกมาได้สวยดี

วันนี้ก็ไปเจอกะจาร์&เอ๋มา หลังจากที่ไม่ได้พบกันร่วมครึ่งปี (?) กลายเป็นทัวร์บริโภค กินแหลกลาญ อิ่มมากกก (ฮา) แล้วก็ไปเกะกัน ก่าจะรู้ว่าควรร้องเพลงไหนถึงจะเข้ากะน้ำเสียงเวอร์ๆ ของเราก็เกือบหมดเวลาซะแล้ว ร้องเพลงผู้ชายก็ไม่ดี คุมโทนเสียงลำบาก ร้องเพลงไทยที่แผ่วๆ ก็ไม่ได้ เพราะเรามักจะร้องเสียงหลงมันทุกที สุดท้ายลงเอยที่ร้องเพลงเร็วๆ แล้วก็เพี้ยนแต่แรกเลยง่ายสุด (ฮา) แต่ก็สนุกดีนะ เลือกเพลง ร้องไปซักสองสามท่อน แล้วก็เปลี่ยนเพลง ทำเป็นร้องเกะมาราธอนไปซะงั้นแน่ะ
ได้ดูความเปลี่ยนแปลงของคนรอบข้างแล้วก็รู้สึกว่า มีแต่เราที่ไม่ค่อยเปลี่ยนแปลงสักเท่าไหร่ ยังทำตัวเหมือนเมื่อก่อนเลย แล้วก็ไม่ค่อยคิดเรื่องข้างหน้า ไม่ได้คิดถึงอนาคตเท่าที่ควรเลยแฮะ แต่ว่านะ รอบๆ ตัวเราก็มีคนแบบนี้อยู่เยอะนะ คนที่อยากจะฝันต่ออีกซักหน่อย คนที่คิดว่า ตรงนี้ก็สบายดีแล้วล่ะ คนที่คิดว่า ถ้าไม่ได้แบบนั้นคงไม่เอา ถึงได้อาจจะไม่ดีก็ได้นะ เต็มไปหมดเลยแหละ หรือว่า เราหลอกตัวเองอยู่หว่า? เพราะหลายๆ คนก็มองไปข้างหน้าแล้วนี่นา แต่เรามัวแต่มองข้างหลังมั่ง มองข้างทางบ้าง ไม่ได้รู้หนาวรู้ร้อนอะไรกะเค้าเลยอ่ะ

ps. เพิ่งดูMV Goongจบ กรี้ดดดดด~!!! น่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ฉายในเมืองไทยคงไม่ดีแน่เลย (คิดไปโน่น) นางเอกทำหน้าหื่นเงี้ย (ฮาสุดๆ) พระเอกจะปล้ำนางเอกเงี้ย (แต่ดูแล้วขำกลิ้ง)แต่ไหงเรากลับรู้สึกว่า น่ารักโคดๆ อย่างงี้ล่ะ? น่ารักๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ๊าาาาาาาาาาาาาา เป็นบ้าไปอีกแหล่วววว...