คุณหมอไค กับเพนนี่ ได๋

หุ หุ ลองชื่อหัวข้อไทยดูมั่ง ที่จิงอยากพิมพ์eng แต่กัวว่าจะมัวแต่นึกคำจนพิมพ์ไม่ออก (แต่ที่จิงก้อพิมพ์ไทยไม่ค่อยออกเหมือนกันแหละ)

วันนี้ซื้อ The Psycho Doctor เล่ม 8 ของบงกชมา (ชื่อไทย คุณหมอจอมเจ๋อ) ชอบเรื่องนี้มากจนแย่งพี่ชายซื้อมาอ่านก่อนเลยละ (ฮา ปกติพี่ซื้อการ์ตูนผู้ชายอ่ะ เรื่องนี้พี่ก้อเป็นคนซื้อเล่มแรกๆ ด้วย) จบในตอน แต่ก้อสนุกตื่นเต้นมาก อ่านแล้วติดจนวางไม่ลง เป็นการ์ตูนแนวสืบสวน จิตวิทยาที่เขียนได้ดีมากๆ ถึงจะมีด้านมืดของสังคมมาเกี่ยวข้องเยอะ แต่ก้อไ่ม่น่ารังเกียจเหมือนหลายๆ เรื่องที่เคยอ่านมา คงเพราะพระเอกเป็นคนที่มีจิตด้านสว่าง แต่ก้อมีความหวั่นไหวในตัวด้วยละมั้ง เป็นคนที่ดูใจดี จริงจัง ฉลาด คิดถึงคนอื่นเป็นหลัก แต่ก้อเหม่อๆ เอ๋อๆ ไม่ค่อยเอาการเอางาน กับชีวิตซักเท่าไหร่ แต่เรื่องงานถึงไหนถึงกัน เป็นคนที่ดีนะ นางเอกก็นิสัยดี เป็นคนที่โผล่ในตอนแรก มีปมด้อยในชีวิต (แต่ในเรื่องเรายังไม่เคยเจอใครที่ไม่มีปมด้อยในชีวิตเลยนะเนี่ย) แล้วก้อตกหลุมรักพระเอกแบบหัวปักหัวปำ พอมีนางเอกในเรื่องแล้วอะไรๆ มันมีสีสันดี มีมุขตลกน่ารักด้วย (ชอบเวลาที่พวกตัวเอกอยู่กับเพื่อนๆ ในบาร์ของเจ๊อ่ะ ตลกดี) ที่สำคัญนางเอกเป็นคนสวย แต่ดันมาหลงรักผู้ชายที่ไม่มั่นคงอย่างพระเอก อะไรๆ มันก้อเลยรู้สึกไม่ค่อยสมดุล แบบว่า ไม่ลงตัว แต่ก้อไม่ถึงกับขัดแย้ง เราออกจะเชียร์ให้พระเอกเปิดใจซักที นางเอกจะได้ไม่ต้องชีช้ำกะหล่ำปลีอีกนาน (ถึงจะชอบความสัมพันธ์แบบคู่หูที่ไม่มีความสัมพันธ์ส่วนตัวเข้ามาแทรกมากนักก้อเถอะ)

อ่านเรื่องนี้เรารู้สึกว่า นี่ถ้ามีเรื่องแบบนี้โผล่มาแต่ก่อน เราอาจจะมีความมุ่งมั่นอยากเป็นนักจิตวิทยาทันทีเลยก้อได้นะ แต่ถ้าต้องเรียนสายแพทย์เราก้อไม่เอาอ่ะ ไม่ค่อยชอบเรียนรู้เกี่ยวกับร่างกายคนมากเท่าไหร่ ยิ่งวิทย์อ่อนแอด้วย (ฮา) แต่ชอบเรียนรู้เกี่ยวกับความคิดคนนะ อยากเข้าใจความรู้สึกคนรอบข้างมากกว่านี้ เหตุผลที่คนเราทำตัวแปลกๆ ปมด้อยในจิตใจที่เผยออกมาในการกระทำแต่ละอย่าง ส่วนนึงเราคิดว่ามันอาจจะช่วยให้แต่งเนื้อเรื่องดีๆ ได้ด้วยแหละ ที่สำคัญ (อาจไม่สำคัญก้อได้นะ แต่เราคิดว่าใช่อ่ะ) เพราะเดวิดจบจิตวิทยามาอ่ะ เค้าถึงได้พูดอะไรมีหลักมีเกณฑ์ แบบว่า ฉลาดตอบสัมภาษณ์ แต่งเพลงได้ซึ้งตรึงใจ มีความหมายกระทบจิตใจคนหมู่มากเก่ง เราคิดว่ามันมีผลมากๆ เลย เดวิดยังพูดเองเลยว่า เค้ารู้หรอกว่า คนส่วนมากชอบอะไร เพลงแบบไหนถึงจะฮิต เค้าทำได้ แต่มันไม่สำคัญมากไปกว่า "ข้ัอความ" ที่เค้าอยากส่งให้คนฟังรับรู้ มันไม่ใช่แค่ "รักเขา" "รักหล่อน" แต่มีอะไรมากกว่านั้น บางทีอาจจะเป็นข้อความที่ซ่อนอยู่ในเพลงเค้าก้อได้นะ ที่ทำให้เราหลงไหลเพลงเค้ามากขนาดนี้ อ้อ แล้วก้อน้ำเสียงที่หาตัวจับยากนั่นก้อด้วย

เอ พูดถึงหมอไค ไหงไปถึงเดวิดอีกล่ะ? (ท่าจะบ๊องแฮะ) ที่จิงเราแค่อยากเข้าใจตัวเองให้มากกว่านี้น่ะ ไม่ชอบความสับสนนี่เลย บางช่วงเวลาที่ความเหงามันเข้าแทรกซึมในจิตใจมันน่ากลัวนะ ความคิดที่ว่าถึงห้อมล้อมด้วยผู้คน แต่คนเราต่างก้อโดดเดี่ยว มันทำให้เราเกิดความหวาดผวาที่จะมีชีวิตอยู่ (อ๊ะ แต่ไม่ถึงขั้นอยากตายหรอกนะ ถึงจะเคยวิ่งข้ามถนน แล้วนึกไปถึงช๊อตการโดนรถชน หรือยืนริมหาด แล้วนึกอยากให้ทะเลกลืน หรือไม่ก้อยืนบนตึกสูง... อาาาา นั่นมันแฟนตาซีมากกว่ามั้ง เราไม่ได้คิดตลอดหรอกนะ)

กลับมาหมอไคดีกว่า เราชอบเล่ม 8 มากเลยแฮะ อ่านแล้วต่อเนื่องดี (ไม่จบในตอน แต่ต่อเนื่องหลายตอนจบ) มีเกี่ยวกับโลกเน็ตด้วย สังคมคนจิตวิปริตที่ใช้โลกเน็ตเป็นตัวเชื่อม ตอนที่ใช้บทพูดในแชทรูมเนี่ยเหมือนจริงมั่กๆ แบบว่าคนส่วนมากคุยกันประมาณนั้นเลยอ่ะ เราอ่านแล้วชอบช่วงนี้มาก คนแต่งเขาเขียนได้ดี คนวาดก้อวาดได้ลื่นไหลดี สนุกกับบทบาทที่พระเอกสวมรอยเข้าไปคุยกับคนพวกนั้นด้วย (ฮา เฉลยเต็มๆ ว่าแต่ มีใครอ่านเรื่องนี้ด้วยรึเปล่าเนี่ย?)ตอนที่ความจริงเผยออกมา เรายัง อ๊ะ จิงอ่ะ แบบว่า ไม่ได้ตื่นเต้นขนาดช๊อคหรืออะไร แต่ว่าความลับที่เผยออกมานี่มันน่าตกตะลึงนะ คนที่ดูไม่น่าเชื่อว่าจะทำ กลับเป็นคนทำ คนที่สงสัยอยู่แต่แรก พอไม่ใช่ ก้อโล่งอกไปเลย (แบบว่าไม่อยากให้มันจบแบบหดหู่ด้วยแหละ คนเขียนที่ไม่ทำร้ายจิตใจคนอ่านมากแบบนี้เราชอบมากกว่าพวกพลิกตอนจบให้กลับมาแทงคนดูนะ)

พูดถึงเพนนี่ดีกว่า โหลดเพลงจากอัลบั้มล่าสุดของเค้า Crazy Love ที่มีคนมาแจก แต่เป็นwma. เลยเล็กไปหน่อย ฟังแล้วก้อชอบนะ เพลงบรรเลงเปียโน เสียงเล็กๆ ใสๆ ของเพนนี่ไม่ทำให้ผิดหวังเลย ตอนฟังแรกๆ ไม่ค่อยชอบใจที่เพนนี่เหมือนไม่ค่อยมีไอเดียใหม่ๆ แค่เปลี่ยนจากเล่นกีตาร์เป็นหลัก มาเป็นโซโล่เปียโนเท่านั้นเอง แต่พอดูMV แล้วเรารู้สึกประทับใจกับความอินในเสียงเพลงของเพนนี่อ่ะ แบบว่า อยากฟังอีกนานๆ ตอนนี้ก้อฟังอัลบั้มนี้อยู่ล่ะ (ขอพักฟังเดวิดไว้สักหน่อยนะ เด๋วไม่มีอะไรฟัง ก้อกลับไปฟังอีกจนได้แหละ) ฟังเพลงเพนนี่แล้วจะเหงาๆ เศร้าๆ คงเพราะมีความเป็น Tori Amos, Alanis Morisete แอบแฝงแน่เลย (ที่เราก้อชอบมากๆ เหมือนกัน ตอนฟังเพลงอลานิสอัลบั้มแรก ฟังได้ต่อเนื่องมาก จนเรากลัวตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าไปเลย มันอินได้ขนาดนั้นแหละ) ผิดกับเดวิด ที่จะอบอุ่น คึกคัก เพราะเค้าบ้าBeetle (ฮา)

ลองฟังเพลงเพนนี่ได้ที่นี่ค่ะ รับรองไม่ผิดหวัง เพราะมากมาย
Penny Tai - Crazy Love